اصل این میوه به کشور چین برمیگردد و مردم آن دیار به این میوه "یانگ تاوو" میگفته اند تا آنکه در اوایل قرن بیستم تخم این میوه توسط مسافران نیوزلندی خریداری شد.
آنها این میوه را گوسبری نامیدند، اما در سال 1961 كیوی به عنوان یک دسر گرانقیمت وارد منوی رستورانهای آمریکایی شد و مردم این کشور نام آن را به کیوی تغییر دادند و با این نام، كم كم به تمام دنیا معرفی شد.
با سرد شدن هوا، بسیاری از میوهها و سبزیهایی كه منبع غنی ویتامین C هستند در دسترس ما قرار میگیرند، از انواع مركبات گرفته تا كلمهای مختلف و حتی كیوی.
کیوی یكی از منابع غنی ویتامین C است و میدانیدكه خوردن مواد غذایی غنی از این ویتامین، ابتلا به سرماخوردگی را کاهش می دهد.
بررسی ها نشان دادهاست که هر عدد کیوی متوسط ،57 میلیگرم ویتامین C دارد. به این علت متخصصان تغذیه،این میوه را منبع عالی این ویتامین معرفی میكنند.
ویتامین C یکی از آنتی اکسیدان های قوی است.
بررسیها نشان داده است، افرادی كه در برنامه غذایی روزانه خود از انواع آنتی اكسیدانها استفاده میكنند، كمتر به بیماریهای قلبی عروقی، سکته قلبی و انواع سرطانها دچار می شوند و دستگاه ایمنی بدنشان هنگام مقابله با استرس، قویتر عمل خواهد كرد.
هر چه كیوی رسیدهتر باشد،آنتی اكسیدان بیشتری خواهد داشت و مغذیتر خواهد بود.
علاوه بر ویتامین C،كیوی منبع مناسب فیبر غذایی نیز است، طوری كه در هر یک عدد آن،2/5 گرم فیبر وجود دارد.
بررسیها نشان دادهاست، رژیمهایی كه فیبر غذایی زیادی دارند، نمیگذارند سطح كلسترول خون به حد غیرمجاز و بیمارگونه برسد و به این ترتیب خطر ابتلا به بیماریهای قلبیعروقی و حملات قلبی كم میشود.
فیبرها سطح قند خون را نیز در حد طبیعی تنظیم میکنند.
همچنین به علت متصل شدن فیبرها به تركیبات سمی در روده بزرگ و دفع سریعتر آنها، احتمال بروز سرطان روده به حداقل می رسد.
دریافت این ماده مغذی همچنین در کاهش علائم بیماری آسم بسیار موثر است.
اما نباید حداقل 2 تا 3 ساعت قبل و بعد از مصرف لبنیات و سایر منابع غذایی كلسیم و حتی قرصهای کلسیم، كیوی خورد، زیرا هم کلسیم جذب نمیشود و هم در افراد مستعد، احتمال تشكیل سنگ افزایش می یابد.