بو نه داورانیش نه یاشایشدیر باجی (این چه دوره ایست چه زندگی است خواهر)

بو نه داورانیش نه یاشایشدیر باجی 

این چه دوره ایست چه زندگی است خواهر

ائشیدنلن دردینی، تام ساچلاریم آغاریب  --- از وقتی مشکلت را شنیدم تمام موهای سرم سفید شده

اوره ک یانیب، بیاض رنگیم سارالیب   --- دلم سوخته و رنگ سفیدم زرد شده است

سه چنمیرم آغ قارانی، جوت گوزلریم قارالیب ---- سیاه و سفید را تمیز نمیدهم و هر دو چشمم سیاه شده

بو نه داورانیش نه یاشایشدیر باجی

ائشیدنلن دردینی اوره یم دای پارتلایر ---- از وقتی غمت را شنیدم دلم منفجر میشود

سینمده هئچ دوزوم یوخدور چاتلایر ---- سینه ام تحمل نمیکند و پاره میشود

کوره یم قووشور، دردین اونو قاتلایر ----- کمرم طاقت نمیآورد درد تو آنرا خم کرده است

بو نه داورانیش نه یاشایشدیر باجی

سن بیر معصوم، آما یه یم یوخوندور --- تو یک معصوم اما غذا نداری

قیش برک اولور سنین گه یم یوخوندور ---- در زمستان سرد لباس نداری

قوی من اولوم، گور کی قارداش یوخوندور ---- بگذار (از غمت) بمیرم تا بدانی که بی برادری

بو نه داورانیش نه یاشایشدیر باجی

سنین دردین قورراندیریب منیم سونموش کوزومی ---درد تو خاکستر خاموش مرا شعله ور ساخته

یامان دردین ائتگینلیب بو ائتگیسیز سوزومی ---- درد تو سخنان بی تاثیر مرا سخت موثر ساخته

اوجا قددی اییب دردین، اوتاندیریب اوزومی ---- اما دردت قد بلندم را خم کرده و رویم را خجل کرده

بو نه داورانیش نه یاشایشدیر باجی

بیلیرم دردین درین، آما سوزون یوخوندور ---- میدانم درد تو عمیق است، اما حرف نمی زنی

بولبول کیمی اوخویان سان، آما یازی یوخوندور ---- مانند بلبل آواز میخوانی اما نوشتن نمیتوانی

بعضی دئیر اولمه لی سن، قوری نفس چوخوندور --- بعضی ها آرزوی مرگت را دارند و نفس خالی را برایت زیادی میدانند.

بو نه داورانیش نه یاشایشدیر باجی

سورگون سنه هر نه دئسن آلاجاق --- این تبعیدی هر چه گویی برایت تهیه میکند

جان قیمتی ایسته سه لر تاپاجاق --- اگر به قیمت جان باشد پیدا خواهد کرد

یئر کوره سی مین بیر یئره داغیلسا --- اگر کره زمین هزارویک تکه شود

دردلی دردلی سورگون سنلن قالاجاق --- این تبعیدی غمگینانه با تو خواهد بود