نه تو میمانی و نه اندوه
و نه هیچ یک از مردم ابادی
به حباب نگران لبه یک رود قسم
به کوتاهی شادی که گذشت
غصه هم میگذرد
انچنانی که فقط خاطره ای میماند
لحظه ها عریانند
به تن لحظه خود جامه اندوه نپوشان هرگز