ای کاش تاریکی........

ای کاش تاریکی

من دلم تنگ کسی است که به دلتنگی من می خندد

                            باور عشق برایش سخت است ...

ای خدا،باز به یاری نسیم سحری

                     می شود آیا دل به دل نازک من بربندد؟!!

وداع

می روم خسته و افسرده و زار

سوی منزلگه ویرانه ی خویش

به خدا می برم از شهر شما

دل شوریده و دیوانه ی خویش

می برم،تا که در آن نقطه ی دور

شستشویش دهم از رنگ گناه

شستشویش دهم از لکه ی عشق

زین همه خواهش بی جا و تباه

می برم تا ز تو دورش سازم

ز تو،ای جلوه ی امید محال

می روم زنده به گورش سازم

تااز این پس نکند یاد وصال

ناله می لرزد،می رقصد اشک

آه بگذار که بگریزم من

از تو ای چشمه ی جوشان گناه

شاید آن به که بپرهیزم من

به خدا غنچه ی شادی بود

دست عشق آمد و از شاخم چید

شعله ی آه شدم صد افسوس

که لبم باز بر آن لب نرسید

عاقبت بند سفر پایم بست

می روم،خنده به لب،خونین دل

می روم از دل من دست بدا ر

ای امید عبث بی حاصل

    فروغ فرخزاد