چقدر خوبه که داریمشون... "تجربه"

*** به نام خدا ***

به گمانم بزرگترین دارایی ِ زندگی ِ آدمیزاد، همین انسانهای اطرافش است.
همین کسانی که برایت پیغام می گذارند.
که اعلام می کنند حواس شان به تو هست.

همین کسانی که با دو سه خط پیغام نشان می دهند چقدر دل شان پی ِ تو، دل ِ تو و درد ِ توست…

همین افرادی که پیگیرند و نباشی دلگیرند.
همین آدم هایی که دلتنگت می شوند و بی مقدمه برایت می نویسند.
گاهی وقت ها دو سه خط شعر می فرستند که بدانی خودت… وجودت… خوب بودن حال و احوالت برایشان مهم است…

آدمیزاد چه دلخوش می شود گاهی، با همین دو سه خط نوشته…

دو سه خط پیغام از کسی، حتی از آن سر ِ دنیا…
حس شیرینی ست که بدانی بودنت برای کسی اهمیت داردو نبودنت کسی را غمگین می کند…

وقت هایی هست که می فهمی حتی اگر دلت پُر درد است، باید بخندی و شاد باشی، تا آدم هایی که دوستت دارند را غمگین نکنی…

خواستم بگویم که چقدر این دارایی های زندگی ام...
این انسان ها، برایم ارزشمندن هستن...
و چقدر خوب که داریمشان...