


با احتیـــــاطـ بخـــوانیدـ ...
.
.
.
اینـ شعـــرـ لغزندهـ ستـ
بسکهـ شاعرـ سطرـ بهـ سطرـ باریدـ و نوشتـ


مَنـ
.
.
.
شبیهـ دیوارـ شدهـ امـ
بیـ ضربدرـ
بیـ شعارـ
بیـ دریـ
یا پنجرهـ ایـ.
.


شبیهـ دیوارـ شدهـ امـ
نهـ چیزیـ برایـ گشودنـ
نهـ چیزیـ برایـ گفتنـ
نهـ چیزیـ برایـ داشتنـ.
شبیهـ دیوارـ شدهـ امـ
و فکرـ میـ کنمـ همینـ قدرـ
برایت اعلامـ حیاتمـ کافیستـ



نبود
پیدا شـد
آشنا شـــد
دوست شـــد
مهر شـــــــــــــد
گرم شــــــــــــــــــد
عشق شــــــــــــــــــــــــد
یار شـــــــــــــــــــــــــــــــــــــد
تار شـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد
بد شــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد
رد شـــــــــــــــــــــــــــــــــــد
سرد شــــــــــــــــــــــــد
غم شــــــــــــــــــــــد
بغض شـــــــــــــد
اشک شـــــــــد آه شــــــــــد
دور شـــــد گم
شـــــد تمام شد.
تــــــجربه شـــــد......


بگذار کمیـ از دنیایمـ بگویمـ
.
دنیایـ منـ
پراز دستهاییـ استـ کهـ خستهـ نمیشوند از نگهـ داشتنـ نقابها!!!
دنیایـ منـ پراز آدمهاییـ استـ کهـ فقطـ فعلـ هاییـ را صرفـ میکنندـ کهـ برایشانـ صرفـ داشتهـ باشد!!!
دهانمـ پراز حرفـ استـ،ولیـ با دهانـ پر کهـ نمیشود حرفـ زد!!!



زیرگنبد...
یادتهـ زیر گنبد کبود
دو تا عاشقـ بودنـ و کلیـ حسود ؟
نقصیر همونـ حسودا بود کهـ حالا
شدهـ یکیـ بود یکیـ نبود!!!



صبر کنـ سهرابـ !
قایقتـ جا دارد؟
آبـ را گلـ کردند چشمـ ها را بستند و چهـ با دلـ کردند …
وایـ سهرابـ کجاییـ آخر ؟
زخمـ ها بر دلـ عاشقـ کردنـ
خونـ بهـ چشمانـ شقایقـ کردند…
ایـ سهرابـ کجاییـ کهـ ببینیـ حالا دلـ خوشـ سیریـ چند ؟


گـاهــیـ
نـدانـسـتـهـ
از یهـ نـفـر بـُتیــ درســتـ میـ کنیـ
آنــقـدر بـزرگـ کهـ
از دســتـ ابـراهـیـمـ نـیـز کــارـیـ بـر نـمیـ آیـد



عشقـ عینکـ سبزیـ استـ کهـ باآنـ انسانـ کاهـ را یونجهـ میتبیند


نترسم که با دیگران خو کنی
تو با من چه کردی که با او کنی
