درس های روزگار

سال هاگذشت...

فهمیدم همیشه اونی که میخوای نمیشه

فهمیدم هرکسی که باهاته الزاما "دوستت"نیست!

فهمیدم کسی که تونگاه اول ازش بدت میاد

یه روزی میشه صمیمی ترین دوستت وبالعکس..!

فهمیدم که بی تفاوتی بزرگترین انتقامه..

تنفر یه نوع عشقه..

دلخوری وناراحتی ازمیزان اهمیته...!

غروربزرگ ترین دشمنه..

خدا بهترین دوسته..

خانواده بزرگ ترین شانسه...

سلامتی بالاترین ثروته...

آسایش بهترین نعمته...

فهمیدم "رفتن"همیشه ازروی نفرت نیست...

هرکی زبونش نرمه دلش گرم نیست...

هرکی اخلاقش تنده،جنسش سخت نیست..

هرکی میخنده،بدون درد وغم نیست...

ظاهر دلیلی برباطن نیست..

فهمیدم کسی موظف به آروم کردنت نیست..

فهمیدم جنگ کردن باخیلیا اشتباه محضه..

فهمیدم خیلی موقع هاخواسته هات،حتی با

گریه والتماس شدنی نیست...

فهمیدم گاهی اوقات تواوج شلوغی تنهاترینی...

گاهی اوقات دلت تنگه اون

آدمای دوست داشتنیه سابق میشه..

گاهی اوقات صمیمی ترین کست

میشه غریبه ترین آدم...

گاهی اوقات باهمه وجودت

کسیو دوست داری واون نمیبینتت...

گاهی اوقات بایدرفت،باید دل کند،

بایدگذشت،باید رد شد و عوض شد

باید رفت...