خاموش خواهم ماند

بی صدا ساکن در کنج اتاق نشسته ام .
گویی مجسمه ای از فلاکت را گوشه اتاق قرار داده باشی
خاموش و بی حرکت
خاموش و بی نفس
بدون تپش قلب
بدون هیچ احساسی
بدون هیچ دردی
بدون هیچ عشقی خاموش خواهم ماند
بی صدا خواهم گریست .
بی تپش قلب خواهم نشست
توی کنج اتاق دلواپسی
خاموش خواهم ماند
تو هم خاموش کن
عشق مرا در سینه خاموش کن
خاموش کن
بیصدا فریاد مرا خاموش کن .
شعله های از اشکانم فواره میکند
اشک های مرا خاموش کن
قلبم را خاموش کن
دیگر امیدی به استارت خوردن ندارم
دیگر نمیخواهم روشن شوم
نمیخواهم زندگی کنم
عشق مرا در دلت خاموش کن
شمع اسم مرا خاموش کن
ستاره اسمانم را خاموش کن
با تو ام ای خدا
تو که شماره تلفنت را روی من خاموش کرده ای
تو که جواب مسیج هایم را نمیدی
تو که ....................
خاموش کن زبان برانم را خاموش کن
قلبم را خاموش کن
چون
خاموش خواهم ماند
خاموش
خاموش
همانند بوسه ای از مرگ
خاموش خواهم ماند