داستان یک بغض ....

هیچ آدمی یک شبه تغییر نمی‌کند 

هیچ آدمی یک شبه تصمیمات بزرگ نمی‌گیرد...

آدمی که یک‌روز بی‌خبر ناگهان چمدان ور می‌دارد و می‌رود  شک نکنید خیلی قبل‌تر از آن رفته‌است...

آدمی که یک‌روز فریاد می‌زند که "خسته‌ام" شک نکنید که مدت‌ها قبل از آن منتظرِ شنیدنِ یک خسته نباشیدِ ساده بوده‌است...

آدمی که ناغافل می‌زند زیر گریه ...

مطمئن باشید که از مدت‌ها قبل یک بغضِ سنگین را با خود به این‌طرف و آن‌طرف می‌برده...

آدمی که با تمام وجود می‌آید و می‌گوید دوستت دارم...

قبل از گفتنِ این جمله شب‌های زیادی را نخوابیده‌ و رویابافی کرده‌است...

نه رفتن آدم‌ها را قضاوت کنیم...

نه آمدن‌‌شان را...

فقط تا جایی که راه دارد حق بدهیم