تا به حال از خود پرسیده ایم که برای چه ؟ ؟

بله ..

برای اینکه در زندگی باید قدرت تصور قوی ای داشته باشیم

چراکه زیباترین ها دست نایافتنی شده اند

لااقل تصور آن به دور از همه کس و همه چیز قدری از اشتیاق به آن را کم می کند

حتی گاهی وقت ها می شود نمایی از تصورها را به زبان ساده اما در بطن پیچیده در دنیای واقعی شکل داد ؛

Adnan Şenses    

Kavuşamadık

yıllarca ümitle bekledik durduk
bir gün kavuşuruz diye avunduk
el ele göz göze  hayaller kurduk
sevgilim seninle kavuşamadık

kopardılar bizi bir birimizden
bir veda edipte sarılamadık
ayrılık hem seni hem beni yıktı
sevgilim seninle kavuşamadık
birtanem seninle kavusamadık

eller girdi bizim günahımıza
bakmadı hiç kimse göz yaşımıza
ayrıldık sevgilim işte sonunda
sevgilim seninle kavuşamadık

سال های سال با امید منتظر ماندیم و صبر کردیم

به خود تسلی دادیم ؛ بلکه روزی بهم می رسیم

برای دست در دست هم بودن

برای چشم تو چشم بودن رؤیا بافی کردیم

عزیزم بهم نرسیدیم

ما را از هم جدا کردند

حتی نتوانستیم همدیگر را در آغوش بگیرم و خداحافظی کنیم

جدایی هم مرا هم تو را نابود کرد

عزیزم بهم نرسیدیم

یکی یه دونه ی من بهم نرسیدیم

دیگران نگذاشتند بهم برسیم

کسی به اشک هایم اهمیت نداد

عزیزم در نهایت از هم جدا شدیم

عزیزم بهم نرسیدیم . . .