روزنه امید

دل که میگیره دیگه نمیشه کاریش کرد

به هر دری میزنی تا از این اوضاع بهت زده و لعنتی رها بشی

نمیشه که نمیشه !!

انگار که زمین و زمان علیه تو عمل می کنن

حتی اونی که همیشه و هر لحظه به زندگی امیدوارانه نگاه میکنه

مغلوب این اوضاع میشه ...

فکرشو بکن

وقتی برای چند لحظه از خودت بیرون میای

میری اون بالا

از بالا به خودت نگاه میکنی

میگی

این منم ؟؟

حتی دیگه خودت ، خودت رو نمیشناسی !

دردناک تر از این چیزی وجود نداره

اما با این حال به خودت گوشزد میکنی که این تو نیستی هاا

و این یعنی یه روزنه امید هنوز تو دلت هست

باید پیداش کنی

شعله ورش کنی

چون تو هنوز هستی

اومدی که باشی

میگن هر آدمی درد میکشه اما هر کسی خودش انتخاب میکنه که رنج بکشه یا نه ؛

رنج کشیدن رو باید از الگوی ذهنی بیرون کرد

منم همین کارو میکنم

یه ترانه دلنشین از " شهلا سرشار" گوش کنیم

ذره ای از رؤیا