درباره من

هر شب قلم سرد زندگیم را برمی داشتم

و مشق فردای تنهایی را در دفتر تنهایی هایم می نوشتم .

هر سحرگاه دفتر تنهایی هایم خیس خیس بود

خیسی دفترم به خاطر اشکهایی بودکه از روی تنهایی ریخته بودم .

هر شب مشق تنهایی را با نام خدا اغاز می کردم و با سکوت پر درد به پایان می رساندم.....

همدم من چراغ بود وقلم دفتری کهنه بودیه دنیا غم .

همزبان من تنهایی بود و سکوت فقط سکوت.

مشق هر شبم را تنهایی می خواند و

به من نمره ای کمتر از صفر می داد ومرا نا امیدتر از گذشته می کرد.....  

درج شده در تاریخ ۹۳/۰۶/۲۴ ساعت 23:35

کاربران آنلاین (6)

VvXvF کاکتوس مترسک محمد.حسینی Ali Hatami سنده یاددان چیخارسان