درباره من

خداوند متعال، همه ی امور این جهان را روی نظم و حکمت خاصی تدبیرکرده و برای هر پدیده و واقعهای علتها و اسبابی قرارداده است که رسیدن به هر هدف، جز از طریق علل و اسباب آن ممکن نیست.

مسئلهی انتخاب همسر و ازدواج از اموری است که از نظر خداوند متعال بسیار بااهمیت است و به همین جهت در قرآن مجید[1] و احادیث معصومین(ع) ویژگیهای یک همسر مناسب بیان شده است. علاوه بر این، مردی که میخواهد همسر انتخاب کند، باید سعیکند همسری انتخابکند که همسان اوباشد(از نظر علمی و فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و...).

راه پیدا کردن همسر مناسب و باتقوا، اولاً، شناخت ملاکها و معیارهای تقوا است و ثانیاً، تحقیق کردن درباره ی وجود این ملاکها و معیارها در دختر مورد نظر. این تحقیق میتواند از راه های مختلفی مانند صحبت کردن با خود فرد، بررسی سوابق خانوادگی ، بررسی سوابق دوستان نزدیک ، تحقیق از همکاران و همسایگان و خویشان و نزدیکان انجام شود. البته در این مسیر باید از خداوند متعال هم به واسطه ی دعا کمک گرفت تا خداوند انسان را در انتخاب صحیح یاری کند. بنابراین، اول باید حرکتکرد و از خداوند خواست که این حرکت در مسیر صحیح باشد و به حقیقت و مطلوب واقعی برسد. دعا و استعانت از خداوند در همه ی کارها به این معنی است و به هیچ وجه اسلام اجازه نمیدهد مردی که به دنبال پیدا کردن همسر است بدون هیچ گونه تلاش، تحقیق و جستجو و سوال کردن فقط با دعا، همسری صالح و شایسته را از خدا بخواهد. این دعا ابداً مستجاب نمیشود زیرا دعا وقتی مستجاب میشود که برای رسیدن به هدف از راه فراهم آوردن اسباب و علل آن، تلاش کنیم و از خداوند متعال در جهت کمک و یاری هر چه بیشتر و به نتیجه رسیدن تلاشها و کوششها مدد بگیریم.

دعاهایی که در روایات و از زبان ائمه(ع) بیان شده است همگی باید به همراه تلاش و کوشش و تحقیق همه جانبه برای انتخاب همسر باشد. یکی از دعاهایی که در این زمینه از ائمه(ع) نقل شده، دعایی است که از حضرت علی(ع) نقل شده است، ایشان فرمودند: «هر یک از شما که خواست ازدواج کند باید ابتدا دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت سوره ی فاتحةالکتاب و سوره ی یس را بخواند، وقتی که از نماز فارغ شد بعد از حمد و ثنای پروردگار، این گونه بگوید: " اللَّهُمَّ ارزُقنِی زَوجَةً وَدُوداً وَلُوداً شَکُوراً غَیُوراً إِن أَحسَنتُ شَکَرَت وَ إِن أَسَأتُ غَفَرَت وَ إِن ذَکَرتُ اللَّهَ تَعَالَی أَعَانَت وَ إِن نَسِیتُ ذَکَّرَت وَ إِن خَرَجتُ مِن عِندِهَا حَفِظَت وَ إِن دَخَلتُ عَلَیهَا سُرَّت وَ إِن أَمَرتُهَا أَطَاعَتنِی وَ إِن أَقسَمتُ عَلَیهَا أَبَرَّت قَسَمِی وَ إِن غَضِبتُ عَلَیهَا أَرضَتنِی یَا ذَا الجَلَالِ وَ الإِکرَامِ هَب لِی ذَلِکَ فَإِنَّمَا أَسأَلُکَه و لا آخِذ اِلاّ ما مَنَنتَ و اَعطَیتَ". حضرت علی (ع) در ادامه فرمود: «کسی که این (نماز و دعا) را انجام دهد، خداوند آنچه را خواسته است به او عطا می کند.» [2]

ترجمه ی دعا:

پروردگارا، همسری مهربان و بچه آور و شکرگزار و باغیرت به من عطا کن که اگر به او نیکی کردم شکرگزار باشد، و اگر به او بدی کردم مرا ببخشد، و اگر یاد خدا کردم مرا یاری کند، و اگر خدا را فراموش کردم مرا به یاد خدا بیندازد، و اگر از نزد او خارج شدم (اسرار و اموال و آبروی مرا) حفظ کند، و اگر بر او وارد شدم مرا خوشحال سازد، و اگر او را به کاری امر کردم مرا اطاعت کند، و اگر بر علیه او قسم خوردم (که او کاری را انجام دهد) او (آن کار را انجام داده) و مرا از آن قسم بریءالذمّه کند، و اگر بر او غضب کردم مرا راضی سازد. ای پروردگار صاحب جلال و اکرام، چنین همسری را به من ببخش! پس به درستی که من او را از تو خواستهام و به من نمی رسد مگر آن چیزی که تو منت می گذاری و عطا می کنی.»


[1]نور، 26؛ تحریم، 5.
[2] جعفریات، ص 110(به نقل از نرم افزار جامع الاحادیث). این دعا در کتاب بحارالأنوار، ج 100، ص 269 با اندکی تغییر این گونه نقل شده است:
اللَّهُمَّ ارزُقنِی زَوجَةً صَالِحَةً وَدُوداً وَلُوداً شَکُوراً قَنُوعاً غَیُوراً إِن أَحسَنتُ شَکَرَت وَ إِن أَسَأتُ غَفَرَت وَ إِن ذَکَرتُ اللَّهَ تَعَالَی أَعَانَت وَ إِن نَسِیتُ ذَکَّرَت وَ إِن خَرَجتُ مِن عِندِهَا حَفِظَت وَ إِن دَخَلتُ عَلَیهَا سُرَّت وَ إِن أَمَرتُهَا أَطَاعَتنِی وَ إِن أَقسَمتُ عَلَیهَا أَبَرَّت قَسَمِی وَ إِن غَضِبتُ عَلَیهَا أَرضَتنِی یَا ذَاالجَلَالِ وَ الإِکرَامِ هَب لِی ذَلِکَ فَإِنَّمَا أَسأَلُکَ وَ لَا أَجِدُ إِلَّا مَا قَسَمتَ لِی.  

درج شده در تاریخ ۹۴/۰۲/۰۴ ساعت 21:04

کاربران آنلاین (0)