یادمان باشد:

وقتی کسی رو به خودمان وابسته کردیم در برابرش مسئولیم...

در برابر اشکهایش... شکستن غرورش...

لحظه های شکستنش در تنهایی و لحظه های بی قراریش...

و اگر یادمان برود در جایی دیگر سرنوشت یادمان خواهد آورد...

و این بار ما خود فراموش خواهیم کرد....

و اما یادمان باشد که اگر روزی دلی شکسته ایم....