چهره تورکها از نظر ژنتیکی

چهره تورکها از نظر ژنتیکی

  گویا از سوی پان آریائیستها و ناسیونالیستهای افراطی چنین سوالاتی از جوانان دانشجوی ترک کشورمان میشود که اگر ترکهای ایران ترکهای اصیل بودند و به اجبار سلجوقیان ترک نشده بودند. باید گرد صورت ، تنگ چشم و کم ریش و زرد پوست می بودند در حالی که مردم ترک آذربایجان و ترکان دیگر نقاط ایران این چنین نیستند ، لذا اینها ( آریائیهایی ) هستند که با تحمیل شدن زبان ترکی بر آنها زبانشان تغییر یافته ولی قیافه اشان عوض نشده است !!

 گرچه مطرح کردن چنین سوالاتی با توجه به بومی بودن ترکان در خاورمیانه که سابقه هفت هزار ساله سکونت در آذربایجان و دیگرنقاط ایران ، آناتولی ،موصل ، کرکوک و ... دارند جایی ندارد و تحمیل شدن زبان ترکی بر مردم ترک آذربایجان هم با اسنادی که آورده شد جز ادعای واهی و کودکانه چیز دیگری نیست ولی در جواب سوالاتی از این قبیل باید گفت اولا مسئله زبان مسئله فرهنگی ، و مسئله رنگ صورت ، شکل و قیافه مسئله ژنتیکی است و این مسئله دو مقوله جدا از هم هستند . مردم شرق افغانستان در عین حالیکه به زبان دری صحبت میکنند زرد پوست هستند در حالیکه مردم غرب افغانستان و فارسی زبانان ایران با اینکه سفید پوستند آنها هم به دری (  فارسی ) گفتگو میکنند !

 رنگ پوست و شکل ژنتیکی انسان رابطه مستقیم با موقعیت جغرافیایی و آب و هوا دارد . هرچه از مشرق به مغرب بیاییم صورتها درازتر ، چشمها بزرگتر و ریشها پر پشت تر میشوند و هر چه از جنوب به شمال رویم ، و به معنای دیگر از مناطق گرمسیر به مناطق سردسیر برویم رنگ پوست سفید تر و موها کم رنگ تر میگردند . چنانکه مردم مناطق جنوب هندوستان در عین حالیکه رنگ تیره دارند مناطق کوهستانی و شمالی آن سفید پوستند !

 حتی سیاه پوستان آمریکایی در عین حالی که هم نژادشان سیاه پوستان آفریقایی هستند و از قاره آفریقا به دیگر نقاط جهان رفته اند به علت مهاجرت و سکونت چهارصد ساله در قاره معتدل آمریکا رنگ پوستشان روشنتر از سیاه پوستان آفریقایی شده است و ممکن است چهارصد سال دیگر روشنتر از امروز هم بشود ! همچنین مردم ژاپن و چین و مغولستان صورت گرد و چشم تنگ و ریش کم دارند ولی هرچه از شرق به غرب بیائیم از گردی صورت کاسته میشود ، چشمها بزرگتر و ریشها پر پشت تر میگردند ، چنانکه مردم ترک قزاقستان و ازبکستان که در قسمت غرب آسیای میانه هستند صورتشان کشیده تر از مردم چین و ژاپن است که در شرق آسیا هستند .

 ضمنا مردم ترک آسیای میانه امروز مردمی هستند که در گذشته بیشتر در منطقه شرقی تر این قاره سکونت داشتند ، چنانکه کتیبه های (( اورخون )) در کنار رودخانه ای به این نام که امروزه تحت حاکمیت مغولستان است پیدا شده که در گذشته تحت حاکمیت امپراتوری (( گوک تورک ها )) (( ترکهای آسمانی )) بوده است ، ولی بعد ها با سکونت مغولها در این مناطق ، ترکان این سرزمینها به مناطق غربی تر و یا به عبارتی به آسیای میانه امروز روی آورده اند و گروه زیادی از ترکان ساکن آسیای میانه نیز در قالب حکومت سلجوقیان به ایران و آذربایجان و آسیای صغیر مهاجرت کرده و به ترکان بومی و ساکن در این مناطق پیوستند .

 با توجه به موقعیت جغرافیایی و تفاوت ظاهری انسانها با تغییر آب و هوا ، مردم آسیای میانه امروز که در حقیقت نسلهای بعدی مردم آسیای شرقی هستند شکل و قیافه شان با مردم شرق آسیا و ژاپن ، چین و مغولستان متفاوت است ، چنانکه صورت رئیس جمهور ازبکستان (( اسلام کریم اوف )) و رئیس جمهور قزاقستان (( نور سلطان نظربایف )) درازتر ، چشمش درشت تر ( اگر ریش داشتند ریششان هم پر پشت تر ) از نخست وزیر ژاپن ، مسئولین چین و مغولستان است که در شرق قاره آسیا قرار دارند !

 طبها مردم ترک آسیای میانه هزار سال پیش که بعدا در ترکیب حکومتهای مقتدر سلجوقی به ایران و آسیای صغیر آمدند از نظر قیافه اندکی متفاوت از ترکان شرق آسیای آنروز و یا مردم امروزی آسیای میانه بوده اند . از قرن پنجم هجری به بعد که ترکان اغوز در قالب حکومتهای سلجوقی به ایران مرکزی ، آذربایجان و آسیای صغیر آمدند در طول چندین سده و در ترکیب با ترکان بومی این مناطق که قرنهای طولانی قبل از سلجوقیان در این مناطق زندگی می کردند ، ترکان امروزی آذربایجان ، ترکیه و دیگر ترکان خاورمیانه را تشکیل دادند .

 حال با توجه با تاثیر آب و هوا و موقعیت جغرافیایی در ترکیب ژنتیکی انسانها ، می بینیم در کتابهای تاریخی ، شکل و قیافه سلاطین سلجوقی که از آسیای میانه و ماوراءالنهر به مناطق مرکزی ایران یعنی شهر ری و دیگر شهرهای عراق عجم ( اراک ، ساوه ، خمین ، قم ، کاشان ، اصفهان ، ... ) آمده و پایتخت خود را در این شهرها قرار دادند و از غرب چین تا شرق اروپا حکومت راندند چگونه به تصویر کشیده شده است ؟!

 (( محمدبن علی بن سلیمان الراوندی )) مولف کتاب تاریخی (( راحه الصدور )) که خود مولف ، هم عصر با تعدادی از سلاطین سلجوقی بوده و آنها را دیده است در کتاب خود ، چهره و شکل و شمایل تعداد زیادی از پادشاهان سلجوقی را به تصویر کشیده است که ما در اینجا به بعضی از آنها به نقل از همین کتاب اشاره می کنیم :

 سلطان ملکشاه بن سلجوقی :

  (( سلطان ملکشاه صورتی خوب داشت و قدی تمام ، بالی افراشته و بازوی قوی بضخمی مایل بود ، محاسنی گرد ، رنگ چهره سرخ سپید ، یک چشم اندک مایه شکسته داشتی از عادت نه از خلقت ، جمله سلاحها کار فرمودی ، در سواری و گوی باختن به غایت چالاک بود ))  کتاب راحه الصدور ، محمد الراوندی ، صفحه 125 چاپ دوم 1363

 سلطان بر کیارق ( بور کو یاریق ) بن ملکشاه سلجوقی :

 (( سلطان بر کیارق خوب چهره بغایت بود ، معتدل قامت خط و محاسن بهم پیوسته ابرو گشاده ، اول پادشاهی در سنه ست و ثمانین و اربع مایه ، مدت ملکش دوازده سال ، مدت عمرش بیست و پنج سال ، ولادت سلطان بر کیارق بدارالملک اصفهان بود در محرم سنه اربع و سبعین و اربع مایه ... )) همان کتاب صفحه 138

سلطان سنجربن ملکشاه سلجوقی :

(( سلطان سنجر گندم گون آبله نشان بود محاسنی تمام در طول و عرض و بعضی از موی شارب با آبله رفته پشت ویال افراشته بالا تمام و سینه پهن ، توقیع او توکلت علی الله، وزرای او الوزیر معین الدین ... )) همان کتاب صفحه 167

سلطان محمودبن محمدبن ملکشاه سلجوقی :

(( سلطان محمود پادشاهی بود گرد روی به چهره سرخ و سپید ، گرد محاسن ربع القامه قوی بازو متناسب اعضاء ، مدت عمرش بیست و هفت سال ، مدت پادشاهی چهارده سال و در پادشاهی نیکو سیرت بود (مثل): البشر اول البر ، گشاده و تازه رویی اول نیکویی است ، زیبا صورت لطیف طبع خوش سخن شیرین بذله موزون حرکات نیکو خط و نیکو عبارت بود ... ))  همان کتاب صفحه 203

سلطان طغرل بن محمد سلجوقی :

 (( سلطان طغرل بن محمد پادشاهی سرخ چهره محاسن تمام تنک . دوابه دراز قامت باعتدال پشت و یال بسته بر و سینه پهن ، مدت عمرش بیست و پنج سال وفاتش بدر همدان در محرم سنه تسع و عشرین و خمس مایه ...)) همان کتاب صفحه 208

سلطان مسعود بن محمد سلجوقی :

(( سلطان مسعود اسمر بود ، بتنهایی شیر افکندی ، بقامت و بسطت از جمله لشکر فزون بود دراز رکاب قوی یال فراخ بر سینه خفیف العارض ، توقیع او اعتمادی علی الله ، وزرای او الوزیر شریف الدین ... ))  همان کتاب صفحه 224

سلطان محمد بن محمود بن محمد سلجوقی :

(( سلطان محمد خوب روی بود به چهره سرخ و سپید فراخ چشم دراز موی محاسن اندک و تنک متناسب قد لطیف اندام چابک سوار در گوی باختن و تیر انداختن ، لشکردار و کامکار و کم آزار ... )) همان کتاب صفحه 258

سلطان سلیمان بن محمد سلجوقی :

(( سلطان سلیمان اسمری بود بسرخی مایل محاسن متوسط کوتاه گردن ربع القامه ، مدت ملکش شش ماه و کسری ، ولادت او در رجب سنه احدی عشره و خمس مایه ، مدت عمرش چهل و پنج ساله ... )) همان کتاب صفحه 274

سلطان ارسلان بن طغرل بن سلجوقی :

(( سلطان ارسلان پادشاهی بود سرخ چهره ، خوب روی ، کشیده محاسن ، تنک موی ، دراز دوابه ، ربع القامه ، تمام گوشت ، مدت پادشاهیش پانزده سال و هفت ماه ، مدت عمرش چهل و سه سال ... )) همان کتاب صفحه 281

 و در نهایت تصویر آخرین پادشاه سلجوقی که در کتاب محمد راوندی آمده است .

 سلطان طغرل بن ارسلان ( طغرل سوم ) سلجوقی :

(( سلطان طغرل خوب چهره بغایت بود مویها بسه باره برپشت افگنده داشتی و محاسنش به انبوه بود،سبلت تا بن گوش مالیده تمام قد فراخ بر وسینه افراشته یال،عمود او کس برنگرفتی و کمانش نکشیدی ...))همان کتاب صفحه 331

 آنچه از نوشته های محمد راوندی مولف (( راحه الصدور )) در بیان از شکل و قیافه سلاطین سلجوقی برمی آید آنها نه زرد پوست بودند و نه تنگ چشم و نه کم ریش !

 تصویری که راوندی از سلاطین سلجوقی میدهد که نماینده شکل و تصویر ژنتیکی ترکان اغوز است ، همان است که امروز ما در بین ترکان ایران مرکزی ( اصفهان ، اراک ، ساوه ، قم ، تهران ) و آذربایجان ( جنوبی و شمالی ) و ترکیه و عراق میبینیم ؛ و سرخ و سفید بودن چهره بیشتر سلاطین سلجوقی هم آنها را خیلی نزدیک به چهره مردم آذربایجان و ترکیه نشان میدهد ، گر چه میدانیم چهره امروز ترکان خاورمیانه ( ایران ، آذربایجان ، ترکیه ،عراق ، سوریه ) ترکیبی است از چهره ترکان بومی که از چند هزار سال پیش از میلاد در این سرزمین ساکن بودند با ترکان اوغوزی که در قالب امپراتوری سلجوقی به این مناطق مهاجرت کردند .

کتاب ترکان - حسن راشدی