
کاریکاتور جنجالی روزنامهٔ ایران در هفته نامه «ایران جمعه» ویژه نامه روزهای جمعه روزنامهٔ ایران (به صاحب امتیازی خبرگزاری جمهوری اسلامی) ۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۵ در صفحهٔ کودک و نوجوان به صورت کمیک استریپی با عنوان «چه کنیم که سوسکها سوسکمان نکنند» منتشر شد. در این کمیک استریپ به زبان طنز در بارهٔ چگونگی مقابله با سوسکها در قالب دو شخصیت سوسک و یک پسر نوجوان پرداخته شده بود. در تمامی کاریکاتورها سوسک به زبان فارسی سخن میگوید؛ اما در یکی از بخشها در پاسخ به پسر نوجوان از کلمه ترکی «نمنه» (چی یا چه میگویی؟) استفاده میکند. در متنی که در کنار کاریکاتور و تحت عنوان «گفتمان» آمده نوشته شده: «... مشکل اینجاست که سوسک زبان آدم حالیش نمیشه. دستور زبان سوسکی هم آن قدر سخته که هشتاد درصد خود سوسکهام بلد نیستن و ترجیح میدن به زبانهای دیگه حرف بزنن. وقتی سوسکا زبون خودشونو نمیفهمن شما چه جوری میخواین بفهمین؟!...»[۱] این کاریکاتور سبب تظاهراتهای گسترده در تبریز و مناطق ترکنشین ایران، کشته و زخمی شدن عده از معترضین در شهرهای نقده، ارومیه، تبریز و مشگین شهر گردید.
پس از انتشار کاریکاتور جنجالی روزنامهٔ ایران، دامنهٔ اعتراضات علاوه بر شهرهای مختلف آذربایجان به تهران و سایر شهرهای داخلی ایران نیز کشیده شد. شماری از دانشجویان دانشگاه تهران از ساعت ۲۱ و ۳۰ دقیقهٔ نیمهشب سهشنبه ۲ خرداد ۱۳۸۵ خورشیدی تا ساعت ۵ صبح روز بعد در برابر درب اصلی کوی دانشگاه تهران تجمع کرده بودند که این تجمع در ساعت ۲۳ نیمهشب سهشنبه به اوج خود رسیده بود. دانشجویان آذربایجانی نیز با راهپیمایی در مقابل دانشکدههای مختلف دانشگاه تهران، این اقدام روزنامهٔ ایران را محکوم کرده بودند.[۲]
در حالیکه متن روزنامهٔ ایران را بیشتر معترضان ندیده بودند، اما شایعات اغراقشده یا کپی دستکاریشدهٔ روزنامهٔ ایران که از تشبیه ترکهای ایران به سوسک سخن میگفت، به نحو گستردهای منتشر شده بود.[۳] به گفته مدیر مسئول روزنامهٔ ایران، کپی دستکاری شدهٔ روزنامه در شمارگان ۳۰۰٬۰۰۰ نسخه (حدود ده برابر تیراژ هفتهنامهٔ ایران) روز جمعه در کشور و مخصوصاً در مناطق ترکزبان منتشر شد بود.[۴]
در تبریز تظاهرات از ساعت ۴ بعد از ظهر از سمت دانشگاه تبریز و میدان نماز آغاز گردیده و به سمت استانداری آذربایجان شرقی ادامه پیدا کرد. تلاش نیروهای انتظامی برای جلوگیری از پیوستن دو گروه تظاهرکننده به درگیری میان دو طرف انجامید.[۵][۶]
اعتراضات در ارومیه منجر به تغییر مسیر اعتراضات علیه غیرترکها و مطرح کردن شعارهای پانترکیستی و حرکتدادن تظاهرکنندگان به سمت سفارتخانهٔ ترکیه و آتشزدن ساختمان روزنامهٔ ایران و صدا و سیمای ارومیه شد.
حالا هم این کاریکاتورو کشیدن:

اؤیرنجی: نشریه جوان ، در شماره منتشر شده در روز 23 آبان 1390 در ضمیمه طنز خود در مطلبی با عنوان پیر پیل افکن به ترکان آذربایجان توهین کرد. این برای چندمین بار است که نشریه های مدعی عدالت و برابری توهین به قومیت ها را در قالب طنز یا کاریکاتور سرلوحه خود قرار داده اند. ظاهرا این افراد به اصطلاح ژورنالیست عکس العمل به عمل مشابه روزنامه ایران را در خرداد 1385 فراموش کرده اند که این چنین گستاخانه جسارت نوشتن چنین خزعبلاتی را به خود می دهند.