همزاد عاشقان جهان*******

.....اما

اعجاز ما همین است:

ما عشق را به مدرسه بردیم

در امتداد راهرویی کوتاه

در ان کتابخانه کوچک

تا باز این کتب قدیمی را

که از کتابخانه امانت گرفته ایم

-یعنی همین کتاب اشارت را-

با هم یکی دو لحظه بخوانیم

ما بی صدا مطالعه میکردیم

اما کتاب را که ورق میزدیم

تنها

گاهی به هم نگاهی............

ناگاه

انگشتهایه((هیس!))

مارا از هر طرف نشانه گرفتن

انگار

غوغای چشمان من وتو

سکوت را در ان کتابخانه رعایت نکرده بودند..