هنر شاد زیستن ...

شادی و خوشحالی باعث افزایش طول عمر و همچنین جلوگیری از انواع بیماریها و حتی سرطان ها می گردد. گرچه شاد بودن به مقدار زیادی به رضایت فرد از وضعیت موجود مرتبط است ولی انسانها خود می توانند با تمرین و دقت زندگی خود را شادتر کنند .

شادی موهبتی است از جانب پروردگار که به همه انسان ها هدیه داده شده. شاد بودن همیشه آسان نیست، شاد بودن می تواند یکی از بزرگترین مبارزات ما در صحنه زندگی باشد و گاه می تواند تمام پا فشاری ها، انضباط فردی و تصمیماتی را که برای خود فراهم آوردیم مخدوش کند.
برای شاد بودن باید بر افکار شاد تمرکز کرد اما ما غالبا” بر عکس عمل می کنیم. اغلب تعریف ها و تمجیدها را ناشنیده می گیریم اما حرف های ناخوشایند را مدتها در ذهن نگه می داریم، یادمان باشد که ما زیر سلطه ذهن خود هستیم.

« لازمه شاد زیستن جستجوی زیباییها و خوبیهاست»

علت غمگینی انسانها آن است که زندگی بدانگونه که او می خواسته نیست، زندگی ما با آرمانهایی جور در نمی آید و در نتیجه او را غمگین و افسرده می کند. ما می گوئیم : من وقتی خوشحال خواهم بود که …. فقط خود را فریب داده ایم.
شاد زیستن یک تصمیم است. برای شادتر بودن و بهره برداری بیشتر نباید دنیا را تغییر دهیم. باید خود را تغییر دهیم. دنیا بی عیب و نقص نیست.
برای شاد بودن دنیا را به همین صورتی که هست بپذیریم، دنیا همین که هست. ماه گرد زمین می چرخد و زمین گرد خورشید، گلهای رز شکفته می شود پرندگان آواز می خوانند و آدمها ازدواج می کنند همه اینها بخشی از برنامه بزرگ زندگی است.

۴ راهبرد برای شاد بودن :
۱- دنیا را همان طور که هست در یابیم
۲- آرامش خیال و عشق ورزیدن
۳- شغل مورد علاقه
۴- خندیدن و شوخی

خندیدن زیاد حتی فلج را هم مداوا می کند واز طریق خنده می شود وضعیت را معکوس به وجود آورد. آندروفینی که در هنگام خنده در مغز ما تخلیه می شود به ما احساس« پرواز طبیعی» می دهد و باز دهی سیستم تنفسی درست مانند زمانی می شود که به ورزش دو پرداخته ایم. بسیاری از فیلمها و کتابهای کمدی مسکن های فوق العاده هستند.
خنده درد را تسکین می دهد و ما تنها زمانی میتوانیم بخندیم که آسوده خاطر باشیم، و هر چه میزان این آسودگی بیشتر باشد، درد را کمتر احساس می کنیم. ما اغلب وقتی مریض می شویم که خود و زندگی را بیش از اندازه جدی می گیریم. آنچه برای سالم ماندن به آن نیاز داریم «خندیدن»‌است.
هنر شاد بودن مستلزم توانایی خندیدن به مشکلات در کوتاه ترین زمان ممکن پس از وقوع آن است. بیایید گاه و بیگاه برای خود خاطر نشان کنیم که ما انسان هستیم و مانند تمام انسانهای دیگر ممکن است کارهای احمقانه از ما سر بزند. نباید توقع بی عیب و نقص بودن و کامل بودن داشته باشیم.

 در اینجا می توانیم کودکان را سرمشق خود قرار دهیم. کودک به طور طبیعی و بدون احساس خجالت تقریبا” به همه چیز می خندد. بچه ها با عطش سیری ناپذیر نشاط و شادی قدم به این جهان می گذارند.
شرم آور است که اغلب ما انسانها با رسیدن به بزرگسالی نگرشی را جایگزین می کنیم که می گوید:
«زندگی شوخی بردار نیست» بزرگسالان وقت فراوانی را صرف محدود کردن خنده های کودک می کنند و مدام به او تذکر می دهند: «سر کلاس با صدای بلند نخند»، «موقع غذا خوردن نباید بخندی» و تا اینکه قسمت اعظم این طیب خاطر خود به خودی را از کودک می گیرند.
با شاد بودن احساس بهتر و کارایی بیشتر خواهیم داشت و دیگران نیز از مصاحبت با ما احساس رضایت و خرسندی خواهند کرد.
زندگی آنقدرها هم جدی نیست، بیایید شوخی را جدی تر بگیریم.
به هر چیزی که فکر کنی به طرفش کشیده می شوی«ضمیر نا هشیار»
علت این است که این مسیر حرکت ذهن همیشه به سوی هر چیز است و نه در جهت گریز از آن ها…. بارها شده که به خود ما می گوییم: که فلان مسئله را نباید فراموش کنیم و بعدها همان را فراموش می کنیم. ذهن شما می تواند از فراموش کردن بگریزد. ذهن بر اساس تصاویر عمل می کند.
ذهن انسان شبیه به یک کوه یخ است و با آنکه آگاهی ما بیشتر از قسمت بیرونی این کوه ای همان ضمیر هشیار است، اما قسمت زیرین یعنی ضمیر ناهشیار بیشترین تاثیر را بر ما دارد. اعمال جسمانی و نگرشها و تمام مهارتهای آموخته شده به ذهن ناهشیار منتقل می شود.

ضمیر ناهشیار مجموع تمام اندیشه های هشیار ما تا به این لحظه و تمام اندیشه های دیگری است که از طریق تکرار مداوم در ذهن ناهشیار به ودیعه گذاشته ایم و اینک شاهد نتایج حاصل از آن در زندگی خود هستیم. اگر مدام به بیماری و ضعف فکر کنیم و درباره آن صحبت کنیم، ضمیر ناهشیار ما الگوهای بیماری را در خود جذب می کند و ما مستعد یک مزاج بیمار هستیم و بالعکس هم می تواند اتفاق بیفتد با فکری که می کنیم.
انسان هر آنچه را که در ذهن داشته باشد به سوی خود جذب می کند. ناپلئون هیل در کتاب برجسته و موفق خود به نام «فکر کنید و ثروتمند شوید»‌‌‌‌ می نویسد: مغزها از طریق شایعترین اندیشه هایمان خاصیت آهنربایی پیدا می کند و این آهنرباها به گونه ای که برای بشر ناشناخته است افراد، نیروها و موقعیت هایی را که با ماهیت این افکار غالب همخوانی دارند، به سوی ما جذب می کنند.
اگر مصمم به شاد زیستن هستید باید مواظب حرفهای خود باشید:
۱- باید درباره خود به طور مثبت صحبت کنید.
۲- از بی اعتبار ساختن خود بپرهیزیم.
با ناله و گریه و گلایه از خود، دوستان، شغل، خانواده و دیگران نمی توانیم احساس خوبی درباره خود داشته باشیم.
توصیه به کسی که می خواهد کسالت را کنار بگذارد و شاد باشد این است که«فقط وقتی دهانش را برای حرف زدن باز کند که حرفی مثبت و سازنده برای گفتن داشته باشد.»
شکر گزاری: ما باید همیشه به خاطر همه چیزهایی که در دنیا داریم شکر گزار باشیم. نه فقط از دیدگاه روحانی، بلکه از نظر علمی نیز باید شکر گزار نعمتهای خود باشیم و این کار یک الزام است.
اگر دچار سر درد شدیم یادمان باشد که بقیه اعضای ما سالم هستند و شکر گزار آنچه که داریم باشیم نه بیشتر به سر درد و نقصمان بیندیشیم. وقتی سپاسگزار نعمتهای خود هستیم، مرکز توجه خود را بر خواسته های مطلوب خود قرار می دهیم.
تلاش:
از حیوانات نیز می توان درس گرفت، برای شاد زیستن به تلاش نیاز است. وقتی غفلت می کنیم پیشرفتی در امور حاصل نمی شود و این چیزی است که هر ناخدایی در مورد کشتی خود، هر ورزشکاری در مورد بدن خود، هر دانشجویی در مورد ذهن خود می داند.
اشتباه اغلب مردم این است که اغلب برای رسیدن به اهداف نهایی کار می کنند و نه برای لذت از کار کردن و به همین خاطر وقتی که به اهداف مورد نظر خود نمی رسند دچار یاس و افسردگی می شوند.
برای اینکه همیشه شاد باشیم اول خود و بعد دیگران را دوست داشته باشیم و برای خودمان ارزش قائل شویم،

همه ما در زندگی با ناملایماتی روبرو هستیم پس بهتر است این ناملایمات را بعنوان بخشی از فرآیند زندگی بپذیریم، هر چه باشد زندگی تنوع هم می خواهد به امید آن روز که تمامی انسانها بتوانند شاد باشند و شادی را به یکدیگر هدیه دهند.