اید آنروز

آید آن روزکه خاک سر کویم باشی                   ترک جان کرده وآشفته ی رویم باشی

ساغرروح فزاازکف لطفم گیری                 غافل از هردوجهان بسته ی مویم باشی

سرنهی برقدمم بوسه زنان تادم مرگ            هست تاصبح قیامت زسبویم باشی

همچو پروانه بسوزی برشمعم همه عمر              محو چون می زدهدرروی نکویم باشی

رسد آنروزکه درمحفل رندان سرمست               رازدارهمه اسرار مگویم باشی

یوسفم گرنزند برسربالینم سر                          همچو یعغوب دل آشفته ی بویم باشی