زندانی بدون دیوار

یکی از دوستای خوبم که همکارم هستند این مطلب رو برام نوشته بودند دیدم که واقعا ارزش چند بار خواندن و تعمق بیشتر را دارد
((زندانی بدون دیوار))
بعد از جنگ امریکابا کره. ژنرال ویلیام مایر که بعدها به سمت روانکاو ارشد ارتش امریکا منصوب شد. یکی از پیچیده ترین موارد تاریخ جنگ در جهان را مورد مطالعه قرار می دهد:

حدود 1000 نفر از نظامیان امریکایی در کره . در اردوگاهی زندانی شده بودندکه از همه استاندارد های بین المللی برخوردار بود. این زندان طبق قوانین بین المللی برای رفاه زندانیان داشته باشد را دارا بود .
این زندان با تعریف متعارف تقربیا محصور نبود و حتی امکان فرار نیز تا حدی وجود داشت
آب و غذا و امکانات به وفور یافت میشد.
در آن از هیچیک از تکنیکهای متداول شکنجه استفاده نمیشد    . اما . . .

اما بیشترین آمار مرگ زندانیان در این اردوگاه گزارش شده بود.
عجیب اینکه زندانیان به مرگ طبیعی میمردند.
با این که حتی امکانات فرار وجود داشت اما زندانیان  فرار نمیکردند.
بسیاری از آنها شب میخوابیدند و صبح دیگر بیدا نمیشدند.
آنهایی که مانده بودند احترام درجات نظامی را میان خودشان و نسبت به هموطنان خودشان که مافوق آنها بودند .رعایت نمیکردند.
و در عوض عموما با زندانبانان خود طرح دوستی میریختند.
دلیل این رویدادسالها مورد مطالعه قرار گرفت و ویلیام مایر نتیجه تحقیقات خود را به این شرح ارایه کرد :
در این اردوگاه . فقط نامه هایی که حاوی خبر های بد بود را به دست زندانیان میرساندند و نامه های مثبت و امید بخش تحویل نمیشد .
هر روز از زندانیان میخواستند در مقابل جمع . خاطره یکی از مواردی که به دوستان خود خیانت کرده اند. یا میتوانستند خدمتی بکنند و نکردند را تعریف کنند
- هر کس که جاسوسی سایر زندانیان را میکرد سیگار جایزه میگرفت  اما کسی که در موردش جاسوسی شده بود خلافی کرده هیچ نوع تنبیهی  نمیشد.
-در این شرایط همه به جاسوسی برای دریافت جایزه (که خطری هم برای دوستانشان نداشت ) عادت کرده بودند.
-تحقیقات نشان داد که این سه تکنیک در کنار هم . سربازان را به نقطه مرگ رسانده است چرا که :
-با دریافت خبر های منتخب(فقط منفی ) امید از بین میرفت.
-با جاسوسی . عزت نفس زندانیان تخریب میشد و خود را انسانی پست می یافتند.
-با تعریف خیانتها. اعتبار آنها نزد همگروهی ها از بین میرفت.
و این هرسه برای پایان یافتن انگیزه زندگی و مرگ های خاموش کافی بود .
این سبک شکنجه . شکنجه خاموش نامیده می شود . . .
نتیجه :
اگر این روز ها فقط خبر های بد میشنویم .اگر هیچکدام به فکر عزت نفس مان نیستیم و اگر همگی در فکر زدن پنبه همدیگر هستیم.
به سندرم شکنجه خاموش مبتلا شده ایم .
این روزها همه خبرهای بد را فقط به گوشمان میرسانند و ما هم استقبال میکنیم
دلارگران شده . . .
طلا گران شده . . .
کار نیست . . .
 مدرسه ای آتش گرفت . . .
دانش آموزان  راهیان نور در جاده کشته شدند. . .
زورگیری در ملاء عام . . .
این روزها  هیچ کس به فکر  عزت نفس ما نیست شما چطور فکر میکنید؟
ما ایرانیها دزدیم!
ما ایرانیها همه کارهایمان اشتباه است . . .
ما ایرانیها هیچی نیستیم ! . . .
ما ایرانیها از زیر کار در میرویم !. . .
ما هیچ پیشرفتی نکردیم! . . .
ما ایرانیها هیچ هنری نداریم ! . . .
ما ایرانیها آدم حسابی نداریم ! . . .
ما ایرانیها  هر عیبی که  یک انسان میتواند داشته باشد داریم ! . . .
 اقوام مختلف ایرانی را مسخره می کنیم و همه با هم کل ایران را! . . .
بزرگان علمی . هنری . ادبی و دینی کشور خودمان را وسیله خنده و تفریح کرده ایم و هیچکس هم نباید فکر کند اینها نقشه است .
 
این همان جنگ نرم است .
تهاجم فرهنگی فقط از طریق بی حجابی و فیلمهای خراب نیست.
این روزها همه در فکر زیر آب زدن بقیه هستند .شما چطور؟
این روزها همه احساس می کنند در زندانی بدون دیوار دوران بی پایان محکومیت خود را می گذارانند .شما چطور؟
این روزها  همه شبیه زندانیان جنگ امریکا و کره منتظر مرگ خاموش هستند شما چطور؟
بیاییم از خواندن و شنیدن اخبار منقی فاصله بگیریم و تا  میتوانیم به خود و اطرافیانمان امید بدهیم .
((احترام )) بگذاریم و در هر شرایطی  شاد زندگی کنیم.
شاید اینگونه راهی برای گریز از زندانی که از طریق رسانه ها  برایمان ایجاد شده است بیابیم