ما می بینیم که پیغمبر اسلام در 23 سال رسالتش ،
اسلام و تمام احکام و عقایدش را در همان سال اول مطرح نکرد ؛
به تدریج مطرح کرد : اول مسئله توحید را طرح کرد
و تا 3سال هیچ کلمه دیگری بر آن اضافه ننمود :
(( قولوا لا اله الا الله تفلحوا ))
خوب ، نماز چیست ؟ هنوز نمی خوانند !
روزه چیست ؟ هیچ !
حج ؟ اصلا ندارد !
زکات ؟ اصلا !
قید و بندی ، حدودی ، عملی ؟ اصلا
یک چیز فقط فکری است همین است که بتها را
در ذهنشان و اعتقادشان نفی کنیم
و به خدا معتقدشان کنیم.
بنابر این کسانی که در 3 سال اول مسلمان شدند
و به توحید معتقد شدند و مردند ،احتمالا « شرابخوار » بودند ،
« نماز نخوان » ، « روزه نگیر » ، « حج نکن » ، و .... بودند
بعد از اینها در سال هفتم ، هشتم حجاب مطرح می شود ؛
یعنی بعد از هجده ، نوزده ،بیست سال کار روی مردم
حجاب را مطرح می کند.
همچنین مسأله شراب مطرح می شود.
شراب را چگونه طرح می کند ؟
از همان مکه نمی گوید که
« آهای مردم ، آهای ملت ، آهای عرب ها ،
تا به توحید معتقد می شوید ،
باید دیگر تمام کارهایتان راست و ریست باشد »
! نه
! کی ؟
در سال های آخر بعثتش مسأله شراب را مطرح می کند .
محمد (ص) گفت :
((فیهما اثم کبیر و منافع للناس و اثمهما اکبر من نفعهما))
یعنی گناه دارد و نیز برایتان منفعتی دارد ؛
اینطور نیست که
من آدم متعصبی باشم ،
ارزشش را ندانم
و نفهمم ؛
نخیر ،
قبول هم دارم ،
درست !
اما زیانش بیشتر است .
شنونده در برابر چه کسی قرار می گیرد ؟
یک آدم روشنفکر که شعور دارد ،
تعصب ندارد
و شراب را ،
به صورت تابویی ،جنی ،
غولی نجس ،
و متا فیزیکی و غیبی تلقی نمی کند ؛
اما
به خاطر اینکه زیان های اجتماعی و انسانی زیاد دارد ،
در عین حال که منافعش را هم قبول دارد
و می شناسد ،
نفی اش می کند .
آدم حرف او را گوش می دهد ؛
اما
هیچکس حرف آن ملایی را که می گوید ،
« موسیقی حرام است » ،
ولی
اصلا نه در عمرش موسیقی شنیده
و نه اگر بشنود می فهمد ،
گوش نمی دهد !
ای کسی که می گویی « غنا» حرام است ،
اصلا تو می فهمی « غنا » چیست ؟
اصلا تو این را که این موزیک حماسی است
یا ملی است
یا علمی است ،
تشخیص می دهی ؟!
موسیقی هزار شعبه دارد ،
تاریخ دارد ،
نقش های گوناگون دارد ،
بنابراین وقتی که تو فتوا می دهی « حرام است » ،
هیچکس گوش نمی کند ؛
برای اینکه تو نمی فهمی که چیست !