برخورد بانامحرم

وبلاگ بیدار باش بسیجی نوشت :
امشب توفیقی دست داد. نماز آیت ­الله ناصری اصفهانی این استاد اخلاق بزرگوار رفتم. نورانیت ایشان یادآور معنویت آیت­ الله بهجت است و مسجد ایشان همان صفای مسجد آیت الله بهجت را دارد. بعد از نماز با گروه زیادی همراه ایشان رفتیم تا سوار پیکان ساده ­ای شوند و به منزل بروند. قبل از سوار شدن دختر جوانی با حجاب مانتویی خودش را به ایشان رساند و گفت: می­خواهم در رابطه با موضوعی با شما خصوصی صحبت کنم. ایشان فرمودند: در رابطه با چه موضوعی؟ دختر جوان گفت: اگر اجازه دهید می­خواهم خصوصی شما را ببینم و آن را بگویم.

استاد فرمودند: فردا صبح به دفترم تماس بگیرید. دختر رفت خواست سوار پیکانی که منتظرش بود شود که صدای دختر توجه او و همه را جلب کرد:«استاد! استاد! این دو شاخه گل را از من قبول می کنید؟» استاد: در حالی که سرشان پایین بود، با احترام گفتند: نه خیر.
تحلیل داستان:

روابط دو نامحرم را باید از الگوهایی دینی یاد بگیریم.
قصد آیت الله ناصری بی­ حرمتی به این خانم نبود، ولی این خانم باید بدانند که تقدیم گل به نامحرم محبت به او نیست.
تبلیغ اسلامی با تبلیغ مسیحی فرق دارد در تبیلغ مسیحیت سیاه لشکر درست کردن مهم است ولی در تبلیغ اسلامی باورهای قلبی محکم. در تبلیغ مسیحیت برای رسیدن به اهداف خود از شوخی با نامحرم، مشروب و رقص و...کمک می گیرند.
هرگز نباید برای ترس از برچسب متحجر یا اُمل خوردن بیش از ضرورت شرعی با نامحرم سخن بگوییم.
تا می توانیم باید خود را از موضع تهمت دور کنیم.
متأسفانه در رسانه اسلامی ما مجری و خبر نگار زن را عمدا برای مردان به کار می گیرند.یکی از کارشناسان خانم سمت خدا شرط کرده بودند درصورتی در برنامه حاضر می شوند که مجری خانم باشد.
الگوهای دینی که به دیگران سرمشق می­دهند باید دقت زیادی به رفتار و گفتار خود کنند.
می گویند: بانو مجتهده امین، حتی هنگام تدریس به خانم­ها، حجاب کامل داشتند. خانم­ها گفتند که اینجا نامحرمی نیست!؟ ایشان فرمودند: اگر این جا تمرین و مراقبت کنیم بیرون از کلاس بهتر و موفق تر عمل می کنیم.
وقتی آیت­ الله ناصری که استاد اخلاق هستند و کهنسال، با نامحرم این­گونه محتاط برخورد می­کنند، جوانان باید خیلی دقت بیشتری کنند. در اصول کافی آمده است: «حضرت علی(ع) بر زنان سلام می­کرد ولی کراهت داشت که بر زنان جوان سلام نماید، و می­فرمود: نگران هستم از این که از صدای آنها خوشم بیاید و این کار ضررش برای من بیش از ثواب آن باشد». البته احتمالاً این تفاوت در رفتار ایشان و پیامبر، با این که هر دو معصوم هستند، به دلیل اختلاف سن یا ناپسند دانستن متعارف مردم باشد.
علاقه معنوی بدون مفسده به استاد اخلاق داشتن، گناه نیست.

این محبت از محبت ها جداست حُبّ محبوب خدا حُبّ خداست.