به افتخار خداوند که انسان را آفرید ......

به افتخار خداوند که انسان را آفرید

و خلقتش را پسندید و به خود آفرین گفت ؛

آنقدر دوستش داشت

که دنیایی را برای انسان آفرید،

و انسان را برای خودش ...

آری ما صاحبی داریم

وقتی خدا از پشت ،

دستهایش را روی چشمانم گذاشت ،

از لای انگشتانش آنقدر محو دیدن دنیا شدم

که فراموش کردم منتظر است نامش را صدا کنم ...