آه اززبان مردم

شیخ بهایی میگوید: آدمی اگر پیامبرهم باشداززبان مردم آ سوده نیست . اگربسیار کارکند می گویند احمق است. واکر کم کارکند میگویند تنبل است .اگربخشش کند ومال خودرا به به دیگران ببخشد میگویند افراط میکند.اگر جمع گرباشد و خیرش به کسی نرسد میگویند بخیل است وکسی از خیرش بهره ای نمی برد . اگرساکت وخاموش باشد - میگویند لال است . اگر زبان آور ی کند میگویند وراج وپرگوست. اگرروزه بدارد و شبها نماز بخواند میگویند ریاکار است .واگرنکندمیگویندکافروبی دین است. لذاهرگز نباید به مدح وثناوسعایت مردم اعتناکرد وجز خداوندنباید از کسی ترسید.