ای مالک دلت رابرای رعیت کانون مهر و محبت ساز و با آنان به مدارا باش.
آنها دو دسته اند یا برادر دینی تواند و یا نظیر تو درخلقتند که از آنها هم لغزشها سرمی زند و علت ها برایشان رخ می دهد و به عمد و سهو زشتی ها بر دستشان جاری می گردد.
پس تو باید آنان را از عفو و اغماض خویش برخوردار سازی بدانسان که دوست داری ازعفو و اغماض -
خداوند برخوردار گردی.چراکه تو ما فوق آنانی و آنکه تو را بر آنان حکومت داده مافوق توست.
ای مالک با خدا به انصاف رفتار کن و انصاف را از جانب خودت درباره هریک از رعایا و نزدیکانت که دوستش می داری به کاربند.
درکارهای عمال و کارگزارانت درست بنگر و آنان راپ س از تجربه و آزمودن به کار گمار.
درباره بازرگانان و ارباب صنایع پند بپذیر و درباره آنکه در شهر نشسته و یا آن کس که با مال و ثروت خویش پیکرش را
به کار افکنده است سفارش کن نیکو رفتار کنند .
ای مالک شرار خشمت را فرو بنشان و برندگی غضبت را درهم شکن و یورش و تندی زبانت را دراختیار خود گیر.