درخلوت تنهاییم مینویسم

از فرسنگها ازم دوری ولی چکنم که از یادت یک لحظه غافل نیستم

از فراغ تو چشمانم دگر اشکی برای ریختن ندارد 

از دور دستها صدایت میزنم عشقم دوستتدارم

دلم رو در بی عشق تو باختم نازنینم 

ازباختن دلم به بای تو گله ای ندارم چون تو برام دنیام بودیو خواهی بود عشقم  

اونقدر تو سیاهی موندم که دیگه سایه خودم رو هم نمی بینم 

تنهاموندنم تنها دعوای این دل زخمیم هست 

تنها هستمو قلم بدست مینویسم حرفای دلم 

اشکی که از چشمانم مثل باران میبارد دفترم رو خیس کرداست 

شاید باشد کسی که مثل من تنهاست.

این نوشته مثل اونایی که تا بحال نوشتم( تخیلی در  زهنم بودو) هیچ ربطی تو زندگی خصوصیم ندارد .

ممنون میشم از اونایی که این نوشترو خوندنو خششون اومده روی ستاره ها کیلیک بکنند 

کمال تشکر را دارا هستم از تک تک اونایی که نوشتمو خوندند.