دوست های از دست رفته

از خواب میپرم و تو کابوس صبحدم

چیزی شبیه اسم پری روی سنگ بود

سنگی ردیف با همه سنگ ها که قبر

چیزی شبیه دل که بدون تنگ بود

پر میزنی میان هوای سه شنبه عصر

خوابم نمیبرد که قبولم نداشتی

باور نمیکنم که نبودست باورت

یک پل برای آمدنت جا نزاشتی

شاعر "مستوره زیارت زاده"

جاتون بین منو مستوره خیلی خالیه کاش باهم میرفتیم دوستون داریم

دریا و پری