نه چشم بینایی هست نه گوش شنوا

او هــــم آدمــــــ است

اگـــــــر دوستت دارم هـــایت را نشنیـــــده گرفت

غصه نخــــور

اگــــر رفت گریـــــــه نکن

یــک روز چشمــــهآی یکــــ نفر عــــاشقش میکند

یــک روز معنی کم محلی را می فهمد

یــک روز شکستـن را درک میکنــد

آن روز می فــــــهمد آه هـایی که کشیــدی

از تـــــه ِ تـــــهِ قلــبت بــوده

می فهــــمد شکـــــستـن یک آدمــــ تــــاوان سنگینــی دارد...

چایت را بنوش

نگران فردا نباش

از گندمزار من و تو

مشتی کاه میماند برای بادها

کودک درونم دلتنگی می کند برایت...
بچه اس دیگر..
نمی فهمد جدایی یعنی چه..

همیشه چوب ســــــــــــوختنی نیست …
خــــــوردنی هم هست
ما گاهی چوبِ ســــــــــادگیمون رو میــــــــــــ خوریم . . .

نه چشم بینایی هست نه گوش شنوا .................