به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از میانا، شهرستان میانه وسیع ترین شهرستان استان از لحاظ محدوده جغرافیایی و با داشتن جمعیت بالغ بر ۱۸۵ هزار نفر امروز شاهد بیکاری گسترده جوانان و غالبا قشر تحصیلکرده ی خود می باشد. در منطقه میانه جمعیت روستاهای اطراف در سالهای اخیر بشدت کاهش یافته و موید این مسئله است که غربت گزینی تبدیل به مقدمه ای برای گستگی دائمی مردان روستایی از دیار خود گشته و اینکه دیگر رنگ خاک و زمین کشاورزی را نبینند.

شهرستان میانه از دیرباز دارای پتانسیل و ظرفیت های ویژه و بالقوه ای در حوزه های مختلف اقتصادی به ویژه کشاورزی و صنعتی بوده، به همین خاطر همواره راه اندازی منطقه ویژه اقتصادی برای استفاده درست و مطلوب از این ظرفیت ها مورد تأکید مردم و مسئولان قرار داشته است.

هم جواری با استان های زنجان و اردبیل ، برخورداری از پتانسیل و ظرفیت های مهم اقتصادی و دارا بودن جمعیت جوان و جویای کار از جمله مواردی است که راه اندازی منطقه ویژه اقتصادی در میانه را به موضوعی با اهمیت تبدیل می کند.

بعد از گذشت بیش از ۳ سال از عمر دولت تدبیر و امید و علی رخم وعده های مکرر استاندار آذربایجان شرقی نسبت به رسیدگی به مشکلات واحد های صنعتی، از ۲۹۰ واحد تولیدی و صنعتی  فعال در شهرستان میانه؛ بالای ۷۰ درصد این واحدها با مشکلات بزرگی دست و پنجه نرم می کنند.

 تشکیل ستاد حمایت از سرمایه‌ گذاری و تامین اعتبارات از طریق منابع غیردولتی در سطح شهرستان میانه با حضور فرماندار ویژه میانه، نمایندگان، امام جمعه، رئیس صنعت و معدن شهرستان یکی از موضوعاتی بوده است که از سوی استاندار آذربایجان شرقی طی سالهای گذشته مطرح شده است، اما متاسفانه مردم شهرستان میانه هنوز آثار و نتایج این سخنان و مصوبات را مشاهده نکرده اند.

احداث منطقه ویژه اقتصادی و پایاب سد های میانه بیکاری ۱۳ درصدی این شهر را رفع می‌کند. شاید بتوان گفت این سخن بهترین حرفی بود که می توانست مرحمی بر پیگر ناخوش چرخه تولید شهرستان باشد. جبارزاده پیش از این با اشاره به توسعه همه‌ جانبه در بخش‌های صنعت، کشاورزی و گردشگری و تبدیل شهرستان میانه به منطقه ویژه اقتصادی، گفته است: با اجرای سند تدبیر و توسعه به لحاظ آمار بالای بیکاری بیش از ۱۳ درصد در شهرستان، کارگروه ویژه‌ای در خصوص حل مشکلات حوزه کشاورزی و پایاب سدهای این شهرستان تشکیل خواهد شد تا شاهد رفع معضل بیکاری در شهرستان باشیم.

رویای تبدیل شدن به منطقه ویژه اقتصادی تا روزگار ناخوش صنعت و تولید شهرستان میانه

شهرستان میانه وسیع ترین شهرستان استان از لحاظ محدوده جغرافیایی و با داشتن جمعیت بالغ بر ۱۸۵ هزار نفر امروز شاهد بیکاری گسترده جوانان و غالبا قشر تحصیلکرده ی خود می باشد. در منطقه میانه جمعیت روستاهای اطراف در سالهای اخیر بشدت کاهش یافته و موید این مسئله است که غربت گزینی تبدیل به مقدمه ای برای گستگی دائمی مردان روستایی از دیار خود گشته و اینکه دیگر رنگ خاک و زمین کشاورزی را نبینند.

شهرستانی که در سال ۱۳۵۹ آمار جمعیتی روستاهایش ۱۶۴۳۸۵ نفر  بود و متاسفانه در حال حاضر این تعداد به واسطه بیکاری جوانان و مهاجرت آن  به عدد ۷۹۰۶۸ رسیده است. این دهستان ها با وجود منابع فراوان طبیعی و فرصت های بکر ایجاد شغل در زمینه هایی همچون کشاورزی ، دامی و دارا بودن بهترین محصولات صادراتی ایران همچون سیب و برنج تا بحال نتوانسته از این منابع عظیم در صدد اشتغال جوانان سرگردان خود در شهرهای غربت برآید.

با وجود تشکیل کمیته سرمایه گذاری در اتاق فکر فرمانداری ویژه شهرستان میانه هنور مسئولین و متولیان امر نتوانسته اند به وعده های خود در خصوص جذب سرمایه گذار و رونق واحدهای تولید و صنعتی آنگونه که مطلوب است عمل کنند.

بالا بودن نرخ بیکاری در شهرستان میانه یکی از موضوعاتی است که باید توجه ویژه ای به آن شود زیرا هم اکنون هشت هزار و ۵۰۰ بیکار در این شهرستان وجود دارد و نرخ بیکاری در آن ۱۳ درصد است در حالی که نرخ بیکاری استان ۱۰ درصد می باشد.

 ایجاد منطقه ویژه اقتصادی می توان شاهد رشد و توسعه منطقه شد، چرا که شهرستان میانه این پتانسیل را دارد و در یک منطقه استراتژیک و کوریدور مرکز – شمالغرب و نزدیکی به شبکه بزرگ راه تهران – تبریز – ترکیه و تهران، تبریز، بازرگان به عنوان یک عامل تعیین کننده  و دارای پتانسیل ریلی مناسب، که می تواند یک اهرم بسیار قوی در توسعه منطقه نقش آفرین باشد.

در اوایل سال ۹۳ بود که سند تدوین شده در جلسه نشست مشترک شورای برنامه ریزی و توسعه استان و کمیته برنامه ریزی شهرستان، که با حضور استاندار آذربایجان شرقی، معاونین، مشاوران و مدیران کل استان و اعضای شورای اداری شهرستان، امام جمعه میانه و نمایندگان مردم شهرستان برگزار شد با ۱۸ رای موافق از سوی مدیران کل استانی به تصویب رسید.

مناطق ویژه اقتصادی و منطقه آزاد چگونه تعریف می شوند؟

بنا به تعاریف بین المللی، منطقه آزاد محدوده حراست شده بندری و غیر بندری است که از شمول برخی از مقررات جاری کشور متبوع خارج بوده و با بهره گیری از مزایایی نظیر معافیتهای مالیاتی، بخشودگی سود و عوارض گمرکی، عدم وجود تشریفات زاید ارزی، اداری و مقررات دست و پاگیر و همچنین سهولت و تسریع در فرآیندهای صادرات و واردات با جذب سرمایه گذاری خارجی و انتقال فناوری به توسعه سرزمین اصلی کمک می نماید.

در تعریف سازمان ملل متحد (یونیدو) از مناطق آزاد به عنوان «محرکه» در جهت تشویق صادرات صنعتی تلقی می گردد. همچنین در برداشت جدید از مناطق آزاد – که به منطقه آزاد پردازش صادرات معروف است – به ناحیه صنعتی ویژه ای در خارج از مرز گمرکی، که تولیداتش جهت گیری صادراتی دارند، گفته می شود. فلسفه این اصطلاح را می توان در تغییر استراتژی واردات به استراتژی توسعه صادرات دانست.

همچنین مناطق ویژه تجاری صنعتی را می توان به صورت زیر تعریف کرد: «به محدوده جغرافیایی مشخص که قوانین گمرکی محدوده گمرکی کشور در آن اجرا نمی شود و به منظور تسهیل در امر واردات و صادرات کالا و حمایت از صنعت داخلی کشور و همچنین جذب فناوری های نوین در امر تولید و توسعه منطقه ای در مبادی گمرکات و نقاط مرزی کشور ایجاد می شود را مناطق ویژه تجاری – صنعتی می نامند.»

با این حال باید گفت مانیتورینگ کنترل و اجرای برنامه های سند تدبیر و توسعه نیز در شهرستان تا کنون روند مطلوبی به خود نگرفته و علی رغم وعده های مسئولین با گذشت بیش از یکسال هنوز عملی نشده است. امیدواریم مسئولین  در خصوص مراحل پیشرفت سند تدبیر و توسعه شهرستان و همچنین مراحل تبدیل شدن شهرستان به منطقه ویژه اقتصادی به پیشگاه مردم شریف شهرستان اطلاع رسانی دقیق و شفاف به عمل آورند.