پایان عشق

نگاهم کن که قطره قطره آب می شوم

چون شمع غباری در سیاهی می شوم

نگاه کن که قلبی ز سنگ دارم

که ز عشق پروانه و اشک چو دریا می شوم

نگاه کن که چگونه می سوزم ز یار

که از داغ بوسه آتشین عشقش خزانی بی بهار می شوم

نگاه کن که چگونه می سوزم و او نیز برای من می سوزد

و جلوی دیدگانم جزئی از خاکستری سیاه می شود

خاکستری سرد و سرد ...

و من باز تنهایم و آتش عشقم چون خورشید گرفته ای به مغرب می رسد

واین پایان عشق است

و من سنگم سخت تر از همیشه ...

(s.a)