دریا......

زمان زیادی شده است که دیگر آن ستاره کوچک با تمام بزرگیش در قلبم نمیدرخشد

و آسمان قلبم چون سیاهی گور بی نشانی سیاه سیاه است

و دریایم همانی که از بچگی تمام شور و شوقم بود هم دیگر برایم معنایی ندارد

همانی که همیشه برایم سنبل پاکی و بزرگی و بخشش بود

الآن دیگر این ها هم برایم معنایی ندارند 

زمانی که می پنداشتم بزرگی و پهناوری دریا پایانی ندارد

و هیچ پایانی برای این آبی بی کران نمی دیدم

و تمام ترسم از این بود که این بزرگی و زیبایی مرا با تمام کوچکیم در خود بکشد

اما چندیست که دیگر بزرگی دریا را نمی بینم

نمی دانم شاید چون قدم بلند تر شده ...

و می توانم بدون بلند کردن پاهایم  پایان آن را ببینم

و شاید بزرگی دریا را برای به کام کشیدن این همه سیاهی قلبم کوچک می دانم

و من اکنون می ترسم که سیاهی های من دریا را به کام بکشد

و من دیگر او را درمانی برای سیاهی هایم نمی دانم

دیگر هیچ درمانی وجود ندارد

... ومن ستاره ام تنها نور امیدم را هم از دست داده ام

و تنها سیاهیست و من تنها این را دارم ... سیاه سیاه ...

                                                                                              (s.a)