بهار

 هنوز درختا آخرین قطره ی بارونو گریه نکردن

 و  سهراب؟!!

 مردم شهر هنوز خوابند

  زندگی رو شروع کردم  بی نور خورشید

  اما روشن از شبنم

  روی سنگفرش پیاده رو ها آهسته قدم برمیدارم

  نگران خواب بهارم 

  قطره های بارون لطیف تر از زمهریر این ماهند

  شاخه ها را نوازش میکنم (هرچند میدونم دست خدا را ترجیح میدهند )

    و آهسته از کنار این بهار رد میشم

                       تا بیداربشه من فراموش شده ام

             حال من شبیه هیچ فصلی نیست

*********************************************

همه چيز از پنجره ي اتاق من زيبا ديده ميشود

 حتي كركسي كه پيروزمندانه احساسم را نك ميزند