امروز قرار بود سمینار ویژه ای در سرن برای ذره خدا برگزار شود. دانشمندان CERN اعلام کرده اند: آنها ذره جدیدی را یافته اند که با مدل استاندارد بوزون هیگز با اطمینان ۵ سیگما (احتمال بروز خطای یک به ۹ تریلیون) سازگار بوده و همخوانی دارد. اطلاعات جمع آوری شده از آزمایشات CMS و ATLAS در ذره کوب بزرگ سرن، نشان از وجود ذره ای در دامنه جرم 126Gev دارند. جوی اینکاندلا سخنگوی CMS شرح می دهد که «این به طور قطع یک ذره جدید است. ما می دانیم که این باید یک بوزون باشد و در واقع سنگین ترین بوزونی که تا کنون پیدا شده.»
نکته: یک سیگما برابر احتمال 68.3 درصد، دو سیگما 95.4 درصد و سه سیگما 99.7 درصد است.
با اینکه هنوز دنیا فاصله بسیار زیادی تا یک تصویر کامل از جهان هستی دارد، ذره کشف شده با تهیه شواهد بسیار قوی درباره چیزی که آن را تقارن electroweak می نامند، حفره اصلی و بسیار مهم مدل استاندارد فیزیک ذره را پر می کند. electroweak در واقع تقارن یا برهمکنش میان نیروی هسته ای ضعیف و نیروی الکترومغناطیسی است. برای کارکرد صحیح تئوری، در واقع ذرات حامل نیرو نباید هیچ جرمی داشته باشند، اما در حقیقت این موضوع بارها با نتایج آزمایشات تجربی به سٌخره گرفته شده است. مکانیسم هیگز توضیح می دهد که چگونه ذرات این جرم را به دست می آورند. و کشف بوزون هیگز در واقع تاییدی بر کارکرد صحیح این مکانیسم است.
علی رغم تمام شور و هیجانی که این کشف در دنیای فیزیک ایجاد کرده، دانشمندان سرن ترجیح می دهند هنوز از آن با عنوان نتایج مقدماتی یاد کنند. و اضافه می کنند که این اطلاعات و یافته ها بر پایه داده های جمع آوری شده در دو سال گذشته، بنا شده اند و هنوز برخی داده های جدید دو آزمایش CMS و اطلس به طور کامل آنالیز نشده اند.
بالاخره یک برنامه جستجوی شکار ۴۵ ساله به نتیجه رسید. خب، باز هم به سوال دیروز برمی گردیم که این موضوع برای ما چه معنی می تواند داشته باشد؟ جهان همانند گذشته و همیشه به کارکرد خود ادامه خواهد داد، ستارگان و کهکشان ها هم متولد شده و خواهند مرد. اما تفاوت اینجا است که حالا ما اطمینان بیشتری داریم که می توانیم تار و پود این پارچه را بهتر بشناسیم.
شاید نکته جالب برنامه را هم بتوان حضور دانشمند فیزیکدان انگلیسی آقای «Peter Higgs» در این کنفرانس در ژنو سوئیس دانست. پیتر هیگز در دهه ۱۹۶۰ همزمان با ۵ تئوری پرداز دیگر، وجود این ذره را پیش بینی کرده بود.