« قُل لا أَسئَلُکُم عَلَیهِ أَجراً إِلاَّ المَوَدَّةَ فِی القُربی »
بگو: به ازای آن[رسالت] پاداشی از شما نمیخواهم، مگر مودت درباره خویشاوندان را(9ـ سورة شوری، آیة23ـ
ص486 بین محبت و مودت چه تفاوتی است؟در قرآن دو کلمه مترادف بکار نمی رود.در محبت آن طور که بخواهیم رفتار می کنیم و ممکن است محبوبمان آن را نخواهد.در مودت آن طور که محبوبمان بخواهد رفتار می کنیم .اگر ما طبق دستوراتی که از طریق هدایت به ما می رسد یا توسط اهل بیت(ع) به ما می رسد حبمان را ابراز کنیم به این می گویند مودت.کسانی که همراه امام حسین (ع) به سوی کربلا روان بودند رفتارشان با امام (ع) بر اساس مودت بود نه محبت.محبت داشتند ولی محبتشان تربیت شده بود و با تبعیت همراه بود .محبت تنها کافی نیست.اهل کوفه امام حسین (ع) را دوست داشتند.آن دزد که در بین راه امام (ع) را دید و همراه نشد محبت داشت ، مودت نداشت.وقتی از امام حسین (ع) دربارهی یارانش پرسیدند ، ایشان فرمودند :و أمرهم أمری و رأیهم رأیی(1) یعنی : نظر آنها نظر من است و امر آنها هم امر من است.در یکی از همین شهرستانها در ظهر عاشورا یک عده زرتشتی ، آتشی درست می کنند و به احترام امام حسین (ع) از روی آن رد می شوند .آیا این کار را امام (ع) می خواهند ؟ نمی دانم .ولی کارشان براساس محبت است و شاید حوائجشان هم داده می شود.ما که مدعی تشیع هستیم باید بهتر رفتار کنیم . در مودت محبت است و گرنه اطاعت معنا می شود.برای همین در آیه فوق خدا امر به مودت نکرد ،بلکه گفت اگر دوست دارید مودت کنید.
یک آیه در قرآن داریم قُل إِن کُنتُم تُحِبُّونَ اللََّّهَ فَاتَّبِعُونی یُحبِبکُمُ اللَّهُ
بگو: اگر خدا را دوست دارید، از من تبعیت کنید تا خدا شما را دوست بدارد/ آل عمران 31