سعودی ها درباره ایران به سیم آخر زدند

اگر در خانه شیشه ای زندگی می کنی به همسایه خود سنگ پرتاب نکن. عقل حکم می کند هر بازیگری در عرصه بینالملل با همسایگان خود دوراندیشانه رفتار کند و بداند رفتار غیرعقلانی در خصوص همسایه میتواند تبعاتی درازمدت برایش ایجاد کند.
به گزارش پارس به نقل از شبکه خبر، همزمان با مذاکرات فشرده میان ایران و گروه ۱+۵ در وین، عربستان به همراه رژیم صهیونیستی دست به کار شدند تا بلکه در مقابل این روند سنگ اندازی کنند.
فیصل وزیر خارجه عربستان به پاریس رفت تا شاید بتواند فرانسه را وادار به کارشکنی در جریان مذاکرات کند.روز پنجشنبه، این خبر منتشر شد که عربستان سعودی در صورت توافق هستهای با ایران قرارداد خرید سلاح از فرانسه را لغو میکند. فرانسه متحد سنتی ارتجاع عربی است که در مذاکرات ژنو ۲ هم نقشی منفی ایفا کرده بود.

سعودیها رفع تحریمهای ضدایرانی را تهدیدی برای خود میدانند. بهخیال آنها، این تحریمها موازنه قوای منطقهای را بهنفع آنها تغییر خواهد داد. این شاید اصلیترین انگیزه آنها از فشار بر طرفهای مذاکره با ایران باشد. از سوی دیگر، توسعه روابط سایر کشورها با ایران نیز در محیط روانی آلسعود و گفتمان فرقهگرایانهاش، یک تهدید محسوب میشود. سعودی ها در سه سال گذشته دست به هر کاری زدند تا به زعم خودشان جلوی نفوذ ایران را بگیرند اما با هر حیله ای وارد میدان معرکه شدند، شکست خوردند. ظاهرا شکست در عرصه منطقهای به آلسعود نیاموخته که باید در رفتار با همسایه خود تجدید نظر کند.

عربستان تاکنون همه برگه های سیاسی و امنیتی خود را خرج کرده و نه تنها نتیجه نگرفته بلکه در برخی موارد هم همچون ظهور داعش خطر متوجه خود این کشور شده است. این بار ریاض تلاش میکند تا با اعمال فشار بر طرفهای مذاکره ایران در مذاکرات هستهای راه را بر حصول توافقی که مورد نظر ایران است، ببندد. ریاض اخیراً به شیطنت دیگری هم مشغول است. با گذشت زمان این واقعیت در محافل رسانه ای آشکار می شود که عربستان با ارزان فروشی نفت در پی اهداف سیاسی در منطقه است. هر چند مقامات سیاسی و نفتی این کشور تاکنون در اینباره سکوت کرده اند اما برخی از رسانه های وابسته به این کشور به تدریج نیت ریاض را در اینباره آشکار می کنند .

به خیال سعودی ها برگ نفت طرح های ایران را در منطقه ساقط خواهد کرد. اما ریاض سخت در اشتباه است. رفتار سعودیها با ایران که هم از نظر مولفههای مادی قدرت و هم از نظر مولفههای ایدئولوژیک برتری واضحی بر عربستان دارد، احمقانه است. این برتری از زمان آغاز فتنه سوریه به سردمداری واشنگتن و متحدین منطقهایش بهخوبی خود را نشان داده است. ایدئولوژی تکفیری برآمده از سرزمین آلسعود و آلشیخ، در سوریه و اخیرا عراق، ضربات سختی از ایدئولوژی مقاومت اسلامی برآمده از ایران اسلامی خورده و نهتنها به رویای حاکمیت بر دمشق و بغداد دست نیافته که با ارتکاب جنایات آشکار از خود مشروعیتزدایی کرده است. عطوان باری نویسنده مشهور عرب اخیراً به سعودی ها توصیه کرده با ایران بیش از این درگیر نشن که کاملاً بلعیده می شن.

خویشتنداری ایران با همسایگان خود بر هیچ کس پوشیده نیست. رژیم ریاض مثل حریفی در میدان مبارزه است که سلاح دستش باشد یا نباشد، فرقی نمیکند، بالاخره فرار میکند. این رژیم حتما بهیاد دارد که در جنگ ششم حوثیها با رژیم صالح در یمن، قبایل یمنی موفق شدند مناطق مرزیاش را تصرف کنند و هیچ کاری هم از نیروی زمینی ارتش سعودی با آن همه تجهیزات برنیامد و باز هم حتما به یاد دارند که در جنگ سال ۱۹۹۱ بین عراق و متفقین، ارتش سعودی شهر «خفجی» را به راحتی آب خوردن از دست داد، آن هم در برابر ارتش عراق که تحت شدیدترین حملات هوایی آمریکا و متحدانش بود و اگر نبود دخالت ارتش آمریکا و بازپس ستاندن این شهر، احتمالا این شهر هرگز به خاک عربستان بازنمیگشت. چنین رژیمی برای بقا، چارهای جز وابستگی ندارد و هرگاه احساس کند آن که به او تکیه کرده در حال توافقی مهم با رقیب منطقهای است که خواستههایش را تامین نمیکند، چون کودکان شیون بهراه میاندازد. آنچه این روزها دیده میشود جز شیونهای کودکانه شیوخ سعودی، چیز دیگری نیست.

هر چند ایران در مدت ۳۶ سال گذشته ندانم کاری سعودی ها را ندید گرفته اما خویشتنداری و همسایه داری ایران حدی دارد. سعودی ها اگر بر اساس عقل و منطق عمل می کردند حتماً به توصیه خیر خواهانه عطوان باری گوش فرامی دادند.