دیده فروبستهام از خاکیان تانگرم جلوهی افلاکیان

شاید از این پرده ندایی دهند یک نفسم راه به جایی دهند

آنکه درین پرده گذر یافته‌است چون سحر از فیض نظر یافته‌است

خوی سحر گیر و نظر پاک باش رازگشاینده‌ی افلاک باش

خانه‌ی تن جایگه زیست نیست درخور جان فلکی نیست نیست

آنکه تو داری سر سودای او برتر از این پایه بود جای او

پرتو این کوکب رخشان نگر کوکبه شاه خراسان نگر

آینه‌ی غیب‌نما را ببین ترک خودی گوی و خدا را ببین

هرکه بر او نور رضا یافته‌است در دل خود گنج رضا یافته‌است

سایه‌ی شه مایه‌ی خرسندی است مُلک رضا مُلک رضامندی است

کعبه کجا طوف حریمش کجا نافه کجا بوی نسیمش کجا

علیرضا افتخاری