زان یار دلنوازم شکریاست با شکایت

زان یار دلنوازم شکری‌است با شکایت
گر نکته‌دان عشقی بشنو خوش این حکایت

بی‌مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
یا رب مباد کس را مخدوم بی‌عنایت

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
سرها بریده بینی بی‌جرم و بی‌جنایت

چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی
جانا روا نباشد خون‌ریز را حمایت

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌ای برون‌آ ای کوکب هدایت
شعر: حافظ
علی جهاندار