پسرك با خبري خوش به سرايش برگشت

به پدر گفت پدر گشت و گذارم سر گشت

يافتم دختر زيبا دل و خوش گيسو را

يافتم انبر خوشبوي تن آهو را

به پدر گفت بيا تا به سرايش برويم

بهر دريافتن صلح و صفايش برويم

..............

پسرك با پدرش راه سفر كرد آغاز

پدرش ساز دميد و پسرك كرد آواز

عاقبت در شب آدينه به منزل كه رسيد

مشك را همچو گلابي به سرو سو پاشيد

گل به دستش بگرفت و در منزل كوبيد

در گشاينده پدر بود و پسر را كه بديد

گفت دختر لب رود است و پي آب برفت

پسرك گل به پدر داد و پي دختر رفت

دخترك جرعه اي از آب كه با خود بچشيد

ناگهان گرگ سياهي به لب رود بديد

عجلش بر سر خود ديد و به سرعت بدويد

سينه ي دخترك دهكده را گرگ دريد

............

پسرك پيكر خونين عزيزش را ديد

داد و فرياد كنان عشق به آغوش كشيد

خون به جوش آمد و سيماي غريبش گم شد

پسرك عاشق ديوانه ي اين مردم شد

تو تعاريف شنيدي به لب يك مجنون

خانه اش سوخت و دل باخت و قلبش شد خون

تو بيا روشني خانه ي غم در خون باش

تو بيا ليلي پر پر زده ي مجنون باش

............................................................پايان