مرگ قو

((شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد        رود گوشه ای تا که تنها بمیرد ))

زنور توقلبم همان قوی زیباست

که مرگم برایش بمانند دریاست

مبادا که نورت زقلبم جدا شه

چوتو با منی جان وروحم فریباست

همان عشق پاکت مرا روشنی داد

رهایم کنی خاک نا پاک تنهاست

دل ازآرزو های دنیا تهی شد

وصالت برایم تمامی رویاست

بیت اول شعر از مرحوم دکتر مهدی حمیدی شیرازی است به نام مرگ قو یکی از شعرهای زیبایی که خیلی دو ستش دارم حبیب هم ان را خوانده    بقیه شعر هم از خودم است  که در حقیقت گفتگوی با خدای خودم است