ما دوتا شعر از نجمه زارع

باران وچتر وشنل بود وما دوتا

جوی دوجفت چکمه وگل بود و ما دوتا

وقتی نگاه من به تو افتاد سرنوشت

تصدیق گفته های (هگل) بود وما دوتا

روز قرار اول ومیز وسکوت وچای

سنگینی هوای هتل بود و ما دوتا

افتاد روی میز ورقهای سرنوشت

فنجان و فال وبی بی ودل بود وما دوتا

کم کم زمانه داشت بهم می رساندمان

در کوچه ساز وتمبک وکل بود وما دوتا

تا افتاب زد همه جا تار شد برام

دنیا چقدر سرد وکسل بود وما دوتا

از خواب می پریم که این ماجرا فقط

یک آرزوی مانده به دل بود و ما دوتا