شعر از خودم

دل من رفته ز دستم چه کنم

روح و جان خسته ز دستش چه کنم

گشته آشفته ی او روح و تنم

من سر گشته  ی حیران چه کنم

وای از این در درون، با که بگویم سوختم

رنگ رخسار نماندست به رویم چه کنم

طی شده عمر و نشد رام دل سرکش من

پی این آب روان گشته  به دریا چه کنم

سوختم در عبث و هیچ نشد حاصل او

جز غم و غصه و اندوه وفغان، من چه کنم

بعداز این با تن بی روح و روانم چه کنم

دست بردار دلم، هیچ نمانده نفسی

خرم آن روز که از دست تو آزاد شوم

ترک محنت کنم و سرخوشی آغاز کنم

گر نشد با دل پر سوز و گدازم چه کنم؟