.......« مادر »...... (دلنوشته خودم)

 

"هو الحبیب"

 

«به راستی که او دوست داشتنیست: معبود من»

 

 کلیک کنید

 

تقدیم به قلب پر از عشق مادرم

 

دوباره سکوت میکنم و نگاهت میکنم...

ای ستاره روشن آسمان زندگی ام... ای عشق ناتمام من.. و ای تمام من..

ای تمام من... مادر ...

 

 

چگونه بخوانمت مادر...؟!

چگونه نام تو را نقش کنم که مرا یارای بیان وصف تو نیست...

قلم عاجز است و زبان قاصر... نام تو را که  می برم تمام وجودم پر میکشد....

در هوای عشق تو مادر...

و من .. تمام این من خلاصه میشود در یک نگاه تو...

نقش جان من تارو پود تو شد و اینک نگاه کن مرا...

این دختر کوچک خود را..

 

 

نگاهم کن مادر

نگاهم کن مادر و بدان که  دریای بی قرار خیال من جز

در ساحل مهر تو آرام نگیرد...

و چه آرامشی بهتر از آغوش پر مهرت...

 

 

 

چگونه بخوانمت مادر...؟

ای مهربانترین فرشته خدا و ای آینه خدا نمای من...

آغوشت را باز کن که دختر تو همان کودک هر روز است ...

همان که با نوای دل انگیز لالایی هایت آرام می گیرد..

آه نباشم اگر یک لحظه نباشی ...

 

 

چگونه بخوانمت مادر...؟!

تو را که بی قراری هایم بی قرارت کرد و شادی هایم مسرورت...

و من چه خودخواهانه تورا برای خود خواستم و تو چه فداکارانه

خودت را برای من میخواهی...

 

 

ای همه هستی من .. بی تو من غمگینم... بی تو چون شاپرکی پر بسته...

کنج تنهایی دیوار غمم... هر نفس می میرم... 

پس  تو ای سبزترین باور من... ای دلیل بودن من... باش تا هر لحظه...

با دم پر مهرت... عشق را زنده کنم....

 

   

هدیه به دستان پرمهر تمام مادران عزیز و روح ملکوتی مادرانی

که جای خالی شان این روزها عجیب

خودنمایی می کند....

 

 

 

»«« دوستت دارم مادر »»«

 

 

 خدا را در تو دیدم  مادر...

 

از توجه تون سپاسگزارم