باز هم که رفتی....

باز هم که رفتی و تنهایی من سر به فلک کشیده است...

بازهم که نیستی و اشکهایم سیل مانند مرا به زیر کشیده است...

بازهم که سوختی و باز برای شمع شدن پشیمان شده ام

باز هم که غصه دارم در قلبم تاریکم از نبودن تو

بازهم که نمیشنوم صدای دلنشینت را در خانه ی سوت و کورم

باز هم که گم شده ای در خاطره ها وچشمم از دیدن عکس تو سیر نمیشود

سالهاست که رفتی ولی هر روز اینهارو تکرار میکنم

شاید بشنوی بفهمی احساس کنی

در واقعیت نه ولی انتظار آمدنت در خوابم را که میتوانم داشته باشم

بازهم که بغض و بعد...............مثل همیشه