اگر اخبار روز دنیا را دنبال می‌کنید و به فناوری روز دنیا هم علاقه‌مند هستید، حتماً نام پوکمون گو (Pokemon Go) را شنیده‌اید. البته اگر چیزی راجع به آن هم نمی‌دانید، هیچ اشکالی ندارد. احتمالاً به زودی اخبار زیادی در مورد این بازی می‌شنوید. چیزی که باعث تمایز این بازی شده، شیوه غیر معمول به کار رفته در این بازی است که تنها طی چند روز به یک فرهنگ آمریکایی بدل گشته است.
بنا بر این گزارش، چند روزی است که یک بازی به نام پوکمون گو از سوی شرکت نینتندو عرضه شده که نتیجه آن پدیدار شدن عده زیادی گوشی به دست، سر به زیر ولی متحرک در خیابان‌ها شده است (در سال‌های اخیر، زیاد شاهد چنین وضعی بوده‌ایم). طرفداران پوکمون گو آن قدر سریع در سر تا سر ایالات متحده آمریکا گسترش پیدا کرد که هنوز دو روز نگذشته از انتشار بازی، ۵.۱۶ درصد از تمام دستگاه‌های اندرویدی این کشور بازی مذکور را نصب کرده بودند. این بازی به تنهایی باعث شد که سهام شرکت نینتندو از سال ۱۹۸۳ تا کنون (بیش از چهل سال) به بالا‌ترین حد خود برسد. در حقیقت استقبال از این بازی به حدی بالا رفت که سرور‌های این بازی دیگر جوابگوی هجوم طرفداران پر تعداد نبودند!
ولی بازی پوکمون گو چیست و چطور توانسته در این مدت کوتاه این طور محبوبیت پیدا کند؟ اگر بخواهیم پوکمون گو را خلاصه توصیف کنیم، باید بگوییم که پوکمون گو یک بازی موبایلی است که در آن شما باید به دنبال شکار پوکمون‌ها (بله، پوکمون یک موجود زنده است!) باشید.
اما ولی پوکمون چیست؟
پوکمون خود یک پدیده است که حدود ۲۰ سال پیش ایجاد شد. پوکمون‌ها در واقع یکسری جانوران مختلف هستند که عمدتاً به انواع حشرات شباهت دارند. پوکمون ها‌زاده ذهن خلاق یک کارگردان ژاپنی هستند و اولین بار در یک سریال کارتونی حضور پیدا کردند (که ممکن است برخی از شما آن را دیده باشید).
این اولین بار است که پوکمون‌ها در یک بازی در گوشی‌های هوشمند حضور پیدا می‌کنند؛ پوکمون‌هایی که در پوکمون گو وجود دارند قابل آموزش هستند، که بعد‌تر می‌توان از آنها برای نبرد استفاده کرد.
حالا که فهمیدیم پوکمون چیست، احتمالاً این پرسش پیش میآید که چرا چنین چیز ساده‌ای اینقدر طرفدار پیدا کرده است؟ در واقع بازی پوکمون گو چه ویژگی خاصی به پوکمون‌ها داده که آن را تا این حد متفاوت ساخته؟
پوکمون گو یک بازی در سبک ماجراجویی (Adventure) است که البته در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد. برای آنکه محیط بازی به دنیای واقعی وارد شود، پوکمون گو از فناوری مکان یابی (GPS) و واقعیت افزوده (augmented reality یا به طور خلاصه AR) استفاده کرده است. واقعیت افزوده شاید اسم عجیبی داشته باشد، ولی حقیقتا آنقدر‌ها هم پیچیده نیست. واقعیت افزوده به فناوری‌هایی گفته می‌شود که در آن اطلاعات مورد نیاز از طریق حسگر‌های مختلف (مثلاً صدا، تشخیص حرکت اجسام یا جی پی اس) وارد سیستم می‌شوند. فناوری واقعیت افزوده در این بازی از دوربین موبایل گوشی هوشمند استفاده می‌کند و تصویر رو به روی شما را با اضافه کردن برخی جلوه‌ها بر روی صفحه گوشی نمایش می‌دهد. مثل تصویری که در زیر می‌بینید:
این فناوری به چه کار میآید؟ همان طور که گفته شد شما در بازی به دنبال شکار پوکمون‌ها هستید. پوکمون‌ها در مکان‌های واقعی در اطراف شما قرار دارند. وقتی شما به اطراف حرکت می‌کنید، می‌توانید پوکمون‌های مختلف را در نقشه ببینید. به علاوه این پوکمون‌ها در مکان‌های مختلف در اطراف شما هم قابل مشاهده هستند (از طریق صفحه نمایش گوشی خود). یک راهنما هم در کنار صفحه قرار دارد که میزان فاصله شما با پوکمونی که نزدیک به شما قرار دارد را نشان می‌دهد. با پیدا کردن پوکمون و ضربه زدن بر روی آن، درگیری با آن شروع می‌شود و شما با پرتاب توپ (Pokeball) می‌توانید آن را شکار کنید.
از نکات مهمی که باعث شده این بازی به یک بازی به شدت اعتیاد آور تبدیل شود آن است که شما با دیگران بر سر شکار پوکمون‌ها در رقابت هستید. البته تعداد پوکمون‌هایی که اطراف شما وجود دارند زیاد هستند. در این بازی معمولاً بازیکن‌ها به هم کمک می‌کنند و وجود آنها در نزدیکی دوستان و آشنایان را خبر می‌دهند. در حقیقت این بازی به نوعی بر خلاف بسیاری از بازی‌های دیگر، مردم را نه به صورت مجازی، بلکه به صورت واقعی دور هم جمع می‌کند و شاید همین باعث شده که بازیکن‌ها حسی متفاوت را هنگام انجام این بازی تجربه کنند. البته در حال حاضر به غیر از بحث کمک کردن به یکدیگر و مبارزات پوکمونی در باشگاه‌های مبارزه، ویژگی دیگری وجود ندارد که به تعامل بازیکن‌ها با یکدیگر کمک کند.
یکی از ویژگی‌های اصلی که این بازی را به یک بحث داغ و بازی پر طرفدار در سراسر دنیا تبدیل کرده آن است که برای انجام بازی شما باید خانه را احتمالاً ترک کنید. مگر آنکه بخواهید از پول واقعی خودتان برای پیش بردن بازی استفاده کنید (توصیه نمی‌شود!). در این بازی احتمال پیدا کردن پوکمون‌های نادر در برخی مکان‌ها بیشتر است. این دقیقاً همان چیزی است که ممکن است مشکل ساز شود، چرا که اصولاً بازیکنان برای رسیدن به مقصود خود کارهای عجیبی می‌کنند و عاقبت آن شاید چندان خوشایند نباشد؛ بنابراین پدیده پوکمون گو باعث به وجود آمدن گروهی از انسان‌های گوشی به دست، سر به زیر و متحرک در خیابان‌ها و کوچه‌ها شده است که به هیچ چیز توجه نمی‌کنند. به طور مثال با آنکه هنوز در روز‌های اول انتشار بازی به سر می‌بریم، ولی متأسفانه دزدی و زورگیری از شکارچیان پوکمون به یک روش سرقت در آمریکا بدل شده است!
این بازی جزئیات مختلف و جذاب زیادی دارد که همانند دیگر بازی‌های اعتیاد آور، می‌تواند ساعت‌ها کاربر را به خود مشغول کند و به بخشی از زندگی روزمره او تبدیل شود. به طور مثال بحث آموزش و خرید اقلام مورد نیاز و پرورش پوکمون‌ها و مبارزات خودش یک بحث مفصل است که می‌تواند برای دوستداران بازی‌های موبایلی جذاب باشد. در حال حاضر بازیکنان آمریکایی روزانه به طور متوسط ۴۳ دقیقه را صرف بازی با پوکمون گو می‌کنند که این مقدار بیشتر از زمان متوسط کار با واتساپ، اینستاگرام، اسنپ چت و فیسبوک است.
یکی از مسائل منفی دیگری که در مورد این بازی مطرح شده، بحث امنیت است. همان طور که گفته شد این بازی در همان ابتدای کار دسترسی به مکان یاب و دوربین را از کاربر خواستار می‌شود که اطلاعات شخصی و مهمی به حساب می‌آیند (احتمال هک شدن و...). به علاوه بعید است پدر و مادر‌ها در مورد راه رفتن زامبی وار فرزاندانشان به این طرف و آن طرف (و جاهایی که شاید در حالت عادی به آنجا نمی‌روند) احساس خوبی داشته باشند. همچنین احتمالاً بسیاری از راننده‌هایی که تا کنون از صحبت کردن و پیام دادن حین رانندگی دریغ نمی‌کردند، اکنون بخواهند انجام این بازی در کنار رانندگی را هم تجربه کنند (که در این صورت خدا رحم کند).
شاید پیدا کردن یک جسد توسط یکی از بازیکنان پوکمون گو و یا جریان دزدی از شکارچیان پوکمون را بتوان مدرک خوبی برای ادعای خطرناک بودن این بازی به حساب آورد.
البته در کنار وجوه منفی، باید به جنبه‌های مثبت این بازی هم اشاره کرد. طبق مطالعاتی که در گذشته انجام شده، گفته می‌شود که راه رفتن برای بسیاری از افراد، به خصوص کسانی که دچار افسردگی هستند و احساس تنهایی می‌کنند، می‌تواند مفید باشد. به علاوه حتماً تحرکی که لازمه انجام بازی است، می‌تواند به کسانی که تحرک کمی دارند، کمک کند.
تا کنون این بازی در کشور‌های آمریکا، استرالیا و نیوزلند منتشر شده است. کشور‌های اروپایی و ژاپن (خاستگاه اصلی پوکمون‌ها) هدف‌های بعدی هستند.
به نظر شما، آیا این بازی در ایران هم موجی از بازیکن‌های پوکمونی به راه می‌اندازد و آیا توان ربودن بازیکن‌های کلش آف کلنز را خواهد داشت؟
اعضای انجمن(139)
ارتباط با مدیر انجمن
جستجوی انجمن
elmaxtarr )
تفریحی
بازی های کامپیوتری
جوک و اس ام اس
خانه
مطالب(373)
دوستان (139)
گالری تصاویر (154)
کلیپها (14)
نظرسنجی (4)
سایت و اپلیکیشن آموزش زبان انگلیسی urg.ir
چگونگی درج آگهی در سایت و قسمت تبلیغات
تلگرام 
فیسبوک
تویتر