صعود به سبلان14 مرداد95

 مشخصات کلی برنامه :

عنوان برنامه :  صعود به قله سبلان

نام منطقه : استان اردبیل ، مشگین‌شهر ( 25 کیلومتری جنوب شرقی ) .

ارتفاع محل: مبدا صعود 2700 متر  تا   قله 4811 متر

مسیرهای حرکت : 

مسیرهایی که ما از آن گذشتیم به شرح زیر است:

بستان آباد ،  سراب ، نیر ،  اردبیل ، لاهرود ، شابیل ، قله

 صعود به قله سبلان از جبهه اصلی (شمالی) ساده بوده و کوهنوردان معمولی به راحتی، صعود تابستانه را در چند ساعت (صبح تا ظهر) انجام می‌دهند. جبهه جنوبی سخت‌ترین راه صعود به این قله می‌باشد که از سنگ‌های بزرگ تشکیل شده‌است. پیست اسکی آلوارس که یکی از مجهزترین پیست‌های اسکی ایران است در این مسیر قرار دارد.

آبگرم شابیل از گذشته به عنوان مبدأ صعود مطرح بوده و با وجود راه ماشین رو تا پناهگاه ، به مسیر اصلی صعود تبدیل شده است. برای رسیدن به آبگرم شابیل باید از شهر لاهرود واقع در جاده اردبیل به مشکین شهر به سمت جنوب پیش رفته و با گذر از کناره دره بسیار زیبای شیروان دره به شابیل رسید. مسافت شابیل تا پناهگاه را می توان با لندرورهای کرایه ای (در مدت حدود نیم ساعت) و یا پیاده (در مدت سه الی چهار ساعت) طی کرد.

رایج ترین مسیر برای صعود به کوه ساوالان ، مسیر پناهگاه شمال شرقی است. این مسیر برای کوهنوردانی که اولین صعودشان بوده و راهنما هم ندارند بهترین مسیر می باشد. چون وجود راه اتومبیل رو تا پناهگاه سبب شده اغلب کوهنوردان نا آشنا به محل ، به راحتی خود را به پناهگاه برسانند و از طرف دیگر مسیر پناهگاه تا قله کاملاً پاکوب بوده و مشخص است و در بیشتر قسمت های مسیر پرچم های راهنما هم وجود دارد.

بهترین فصول صعود قله :   تابستان (مرداد و شهریور ماه )

برای دستیابی به این قله ، در فصول مختلف سال می توان برنامه ریزی نمود ، که در هر فصلی دارای جاذبه خاصی است. که ما  با مشورت  دوستان فصل تابستان  ومرداد ماه را انتخاب کرده ایم، یخ دریاچه ‌ای که در بالای مخروط آتشفشان اصلی سبلان قرار دارد، در ماه ‌های مرداد تا اواسط شهریور ذوب می شود و مرتفع ‌ترین دریاچه آتشفشانی جهان را تشکیل می‌ دهد.

تاریخ اجراء :  15 و 95/05/14

مدت برنامه :    2 روزه

نحوه اجرا(مستقل یا مشترک) : مستقل

مبداء حرکت :  ترکمانچای

ساعت و تاریخ حرکت :  روز پنج شنبه  95/05/14ساعت 14:00

 
زمان و مسافت طی شده  برای محلهایی که وسیله نقلیه عبور نمیکند یا نیاز به لندور است :

از شابیل تا پناهگاه را به دو صورت میتوان پیمود :

الف) حرکت از شابیل ، با لندرور به سمت پناهگاه: هر لندرور گنجایش 6 نفر با کوله را دارد. جاده تا پناهگاه خاکی و دارای ناهمواری و دست اندازهای زیادی است.

ب) مسیر کوهپیمایی تا پناهگاه : حدود 4 ساعت با کوله سبک میتوان پیمود ( توجه: درصورت حرکت زیگزاگی ، این مسیر شیب ملایم و آسانی دارد ).

از پناهگاه تا قله ( بدون زمانهای استراحت و خواب) حدود 4 تا 5 ساعت پیاده روی مداوم و با سرعت معمولی  زمان میبرد.

نوع وسیله نقلیه حرکت از مبدا : مینی بوس  

 نام مسئولین و اعضای شرکت کننده :

سرپرست :   آقای رامین حیدری        

کمیته فنی :  عبدالله نوروزی- مصطفی شیرچنگ

کمیته تدارکات :  شهاب دینی    -بهمن ابراهیمی

بهداشت و کمکهای اولیه :   حسین سلیمی            

عکاس و فیلمبردار : مسعود کاظمی

نویسنده گزارش :  منوچهرکلانتری

راهنما :  حسین سلیمی

 سیمای جغرافیایی منطقه :

 کوهها مظهر شکوه ، پایداری و عظمت هستند ولی بعضی کوهها مقدس اند و جاودانه . سبلان از رشته کوه های مرتفع ایران است که در شمال غربی ایران و در استان اردبیل قرار دارد. کوه آتشفشانی سبلان در 40 کیلومتری جنوب غربی اردبیل و 25 کیلومتری جنوب شرقی مشکین شهر قرار دارد. این قله، سومین قله بلند ایران و یک کوه آتشفشانی غیر فعال می باشد. ارتفاع قله این کوه ۴۸۱۱ متر از سطح آب های آزاد می باشد و در بالای آن دریاچه ای قرار دارد که نماد و نشانه قله سلطان می باشد. سبلان در میان ترک زبانان محلی ایران "ساوالان" و در میان تالشی ها "سَوَلون" خوانده می شود. این کوه مانند دماوند و تفتان آتشفشانی است، ولی از آنجا که در زمان فوران ، مواد مذاب از چند نقطه خارج شده ‌اند، کوه به صورت یک مخروط کامل نیست؛ به همین دلیل علاوه بر قله اصلی سبلان به ارتفاع 4811 متر که به آن سلطان ساوالان می گویند، 2 قله فرعی کسره داغ  و  هرم داغ به ارتفاع 4400 متر نیز به وجود آمده‌ اند. سبلان در وسط مثلثی فرضی قرار دارد؛ مثلثی که از اتصال 3 شهر اردبیل در شرق، مشکین ‌شهر در شمال غرب و سراب در جنوب غربی به وجود می ‌آید.  اگر چه ارتفاع بلندترین نقطه این کوه از دماوند کوتاه ‌تر است، ولی مساحت قاعده سبلان چند برابر بیشتر از دماوند بوده و چندین هزار کیلومتر مربع را شامل می شود.

   تسهیلات و امکانات خدماتی منطقه :

سبلان به خاطر آبگرم‌های طبیعی دامنه کوه، طبیعت تابستانی زیبا و پیست اسکی آلوارس مورد توجه گردشگران است که با توجه به موقعیت این منطقه و همچنین بدلیل برف گیر بودن در فصل زمستان و احتمال گرفتار شدن مسافران و گردشگران ، می بایست امکانات رفاهی ایجاد گردد.

امکانات اطراف قله در زمان حضور ما:  

1) غذا های کنسروی و بیسکویت را میوان از فروشگاه پناهگاه ، تهیه نمود.

2) کنار پناهگاه ،آب لوله کشی شدۀ آشامیدنی  موجود است.

3) شب مانی هم می تواند در پناهگاه صورت گیرد و هم در چادر. پناهگاه اصلی حدود 60 نفر گنجایش دارد. چند اتاق هم کنار پناهگاه می باشد که خانوادگی اجاره داده می شود.

4) پناهگاه مجهز به برق در یک بازه زمانی در اول شب میباشد. ساعت 11 شب خاموش میشود.

5) دستشویی زنانه و مردانه با لوله کشی آب در آن ، در نزدیک پناهگاه موجود است .

6) چادرهای هلال احمر کنار پناهگاه مستقر هستند و تا پناهگاه هم ، جاده خاکی با رفت و آمد لندرورها برای جابجایی کوهنوردان و وسایلشان فراهم است.(البته ماشین های شخصی دیگه  ازجمله پژو و سمند هم تا پناهگاه رفته بودن که به نظر اغلب دوستان  بخاطر بدی راه بایستی چند میلیونی باید هزینه تعمیرشان کرد)

7) آنتن دهی موبایل ، در کنار پناهگاه و بیشتر مسیر صعود، امکان پذیر است .

8) مسیر پاکوب از پناهگاه تا قله پرچمگذاری شده است تا در صورت بروز مه ، کوهنوردان ، مسیر حرکت را گم نکنند ( توجه: در اکثر مواقع از ساعت 13 به بعد مه غلیظی قله و اطراف آنرا می گیرد) .

 زمانبندی برنامه :

برنامه 2 روزه و از روز پنج  شنبه 95/05/14ساعت 14:00  شروع  و تا  روز جمعه مورخ 15/05/95ساعت 23 ادامه داشت.

طول مسیر از شابیل تا پناهگاه :  6.4 کیلومتر

طول مسیراز پناهگاه تا قله :  4.2 کیلومتر

زمان صعود از شابیل تا پناهگاه : مسیر پیاده از شابیل تا پناهگاه با کوله پشتی های سنگین حدود 4 تا 5:30 ساعت کوهپیمایی نیاز دارد.

زمان طی مسافت از شابیل تا پناهگاه توسط لندرور  :  30 الی 45 دقیقه

زمان صعود از پناهگاه تا قله : برای یک گروه ،  با توانایی متوسط از پناهگاه تا قله حدود 5 ساعت صعود در پیش خواهید داشت.

توجه: این زمان بندی ها کاملا نسبی بوده و فقط به جهت یک مبنای اولیه اینجا آورده شده است.

 ه – شرح اجرای برنامه :

 شرح گزارش :

ساعت 14 عصرپنج شنبه مورخ14 /95/05از ترکمانچای  به قصد صعود قله سبلان حرکت کردیم و پس از عبور از شهرهای بستان آباد ،سراب ، نیر و اردبیل  در ساعت 18 به نزدیکی شهر لاهرود رسیدیم  بعد از صرف عصرانه که جاتون خالی( البته دوستان خوردن ). حرکتمانرا ادامه دادیم و بعد از عبور از لاهرود ( ساعت 20:00 ). در حدود ساعت 22  به شابیل و پارکینگ آبگرم آن، در ارتفاع 2665 متری رسیدیم. 

 با توجه به محدودیت زمانی و نیازمندی های اجرای مناسب برنامه ، متناسب با افراد شرکت کننده، برنامه این بود که با خودرو  به پناهگاه منتقل شویم . بنابراین بلافاصله با کرایه سه خودرو لندرور که هر کدام 6 نفر را سوار می کنند، بارها را تقسیم کرده و بر سقف لندرور  بسته و سوار شده و راهی جاده خاکی ناهموار به سمت پناهگاه شدیم. این جاده تا پناهگاه 10 کیلومتر بوده و لندرورهای محلی آنرا با سرعت زیاد، در مدت 45 دقیقه طی میکنند.(کرایه هرنفر 16هزارتومان) در ساعت 23:00 با رسیدن به پناهگاه، متوجه می شویم  پناهگاه خیلی خیلی شلوغ است و پیش بینی می کردیم که  جایی برای چادر زدن باشد اما دریغ از یک جای مناسب حتی یک متر . مجبور شدیم دو چادر سر راه کوهنوردان  و یک چادر دیگر در داخل دره  بر پاکنیم.(تنقلات هم به چادرسومی انتقال یافته بود که دوستان آن رو نوش جان کرده بودند جالبه که اول منکر میشدند اما بعد از لو رفتن فیلم گرفته شده برغارت آن اعتراف کردند) هوا بشدت سرد بودو کمی باد میوزید اما آسمان صاف و پر ستاره بود .نماز خونده وداشتیم یواش یواش استراحت میکردیم  که پای کوهنوردان گوشهای مان را نوازش میکرد. با پیشنهاد برادر نوروزی ما هم ساعت 2 شب آماده شدیم برای صعود .  با سرعت کولۀ سبک آماده کرده و وسایل اضافه را کنار چادر ها  گذاشته و در ساعت 2:30 راهی صعود شدیم ،  پناهگاه شلوغ شده بود ،گروههای مختلف از سراسر ایران که البته غالب آنها ترک زبان بودند، حضور داشتند.  . یک از دوستانمان  را (راهنمای گروه ) با وجود اینکه که دوست داشتیم همراهمان باشند، در پناهگاه باقی گذاشتیم و در ساعت 2:50 صبح از پناهگاه ، با گروه 16 نفره ، راهی صعودِ قله شدیم. گروه های دیگر  حرکت کرده بودند  وبرخی دیگرنیز آمادۀ حرکت میشدند . هوا تاریک و شبنم روی وسایلمان می نشست. با کمک چراغ پیشانی، راه پاکوب را دنبال و به مرور ارتفاع گرفتیم. در بین راه خیل عظیمی از کوهنوردان جلوتر از ما بودند و بسیاری دیگر پشت سرما. چراغ های کوهنوردان همانند جاده اتوبان بود از  پایین کوه تا بالای آن .  پیشرو من بودم  و پس رو برادر نوروزی  وهر ازگاهی  جای مان  رو  عوض میکردیم .  هر چه قدر ارتفاع میگرفتیم افت فشار باعث میشد کوهنوردانی که دچار سرگیجه میشدند  برگردند . اولین جا مانده ی ما برادر دینی بود که بعد از طی مسافتی برگشتند. ساعت 4صبح رسیدیم کنار سنگ محراب  یکی از همراهان دچار سرگیجه شد  با مشورت با مدیر گروه  من هم کنار ایشان موندم کمی استراحت کردیم  صدای اذان گوشی های هوشمند کوهنوردان داشت اذان میداد که ناگهان صدای  یکی از موذنان خوش صدا   در دل کوه پیچید وهمان جا نماز خونده  و یواش یواش شروع به پایین اومدن کردیم  بقیه دوستان به راهشان ادامه دادند . ظاهرا بعد طی مسافتی چند تن از دوستان نیز بخاطر افت فشار از صعود باز می مانند  و حدود ساعت 7 صبح گروه به دریاچه ی باصفای قله میرسند چشم انداز زیبای قله به همراه دریاچه قله ( با رنگ آبی مایل به سبز) خستگی صعود را از تن دوستان به در کرد. پس از گفتن تبریک و خسته نباشید به یکدیگر ،  بار دیگر خداوند متعال را شکر کرده که توانایی انجام این کار را به ما داده تا در چنین منطقۀ زیبایی حضور پیدا کنیم. سپس پرچم کوهنوردان  ترکمانچای برفراز قله سبلان  به اهتزاز در آمده و عکس دسته جمعی گرفتند..

این صعود موفقیت آمیز را به تمام ترکمانچاییها، کوهنوردان شرکت کننده در این برنامه  تبریک می گویم و برای این کوهنوردان عزیز آرزوی موفقیت می کنم  که بار دیگر نام ترکمانچای را بلند آوازه نمودند به امید آینده هایی بهتر، که این پرچم را بر فراز قله های بلندتر و  افراشته ببینیم. ساعت 13 به شابیل رسیدیم البته من و راهنمای گروه و عکاس گروه  که قبل از دوستان به اونجا رسیده بودیم  در آب گرم  ومعدنی شابیل آب تنی کردیم (هرچند بخاطر کثرت استفاده کنندگان  تمیزی آب به مذاق برادر سلیمی خوش نیومد) زود خارج شده و با دوستان عازم لاهرود شدیم بعد از صرف ناهار و اقامه ی نماز بطرف اردبیل و سپس سرعین حرکت کردیم  ساعت 5عصر به آبگرم معدنی ایرانیان در سرعین رسیدیم غبار وخستگی صعود را  در استخرهای  زیبای  ایرانیان زدودیم و ساعت 6ونیم عصر از سرعین خارج شدیم  پس از طی مسافتی در حاشیه رودخانه  شهر نیر عصرانه صرف کرده  ودوباره به طرف سراب  و بستان آباد حرکت کردیم  و سرانجام  راس ساعت  23 شب جمعه 95/5/15به ترکمانچای رسیدیم  واین برنامه و صعود به یاد ماندنی را به پایان رساندیم 

.  در پایان، از همراهی صمیمانه همه همـنوردان ، مدیر گروه  و بالاخص ازحضور جناب آقای نوروزی پیشکسوت گروه ، تشکر مینمایم.

اینم عکساش:

 پارگینگ و ساختمان آبگرم شابیل :

حرکت از پاکوب ، به سمت قله:

سنگ محراب :

عبور از یخچال :

قله سبلان و دریاچه :

برگشت از قله :

برگشت: بلعکس مسیر رفت، برگشتیم .

 تعداد نفرات شرکت کننده :  17 نفر

 اسامی نفرات شرکت کننده : 

آقایان : حاج  عبداله نوروزی .حسین سلیمی ، مصطفی شیرچنک ،سهراب علیمحمدی،اباصلت قنبری، مختارمهدیلو، رامین حیدری ،بهمن ابراهیمی، رضا محمدی وهمکارش جناب آقای  امیری ، مسعود کاظمی ، شهاب دینی، رامین وحافظ دینی،برادر محمدی و منوچهر کلانتری