افطاری احسان یا چشم هم چشمی چند سالی است که معولا اکثر خانواده های متوسط و متوسط به بالا در ماه مبارک رمضان به اطرافیان خودشان افطاری میدهند و جدیدا رسم شده که حتما این مراسم در تالار باشد ولی به نظر می رسد این کار احسان نیست بلکه چشم هم چشمی است به دلایل زیر 1- تلاش می کنند تالار از درجه بالاتر برخوردار باشد 2- اطرافیانی را دعوت می کنند که آن ها نیز توانای دعوت متقابل را داشته باشند 3- هر کدام که افطاری بعدی را می دهد تلاش می کنند یه چیزی به قبلی اضافه کند 4- از افراد نیازمند در مراسم خبری نیست راستی چرا چنین است؟؟؟؟؟؟