مظهر تام خلافت الهی

آیت الله جوادی آملی

مظهر تام خلافت الهی

آن مقداری که بشر از کمال چیزی می‌فهمد، در دعای امام باقر(ع) - که باقر علوم اولین و آخرین است - به عنوان دعای سحر جلوه کرده است. صدر و ساقه این دعای سحر، اوصاف کلی و جزئی خداست. از بهاء و کمال و جمال و جلال گرفته تا به جبروت ختم شده؛ اینها کمالات خداست. همه این کمالات بالعرض، نه بالذات؛ بالتَّبَع نه بالاستقلال در «خلیفة الله» که علی(ع) مظهر تام خلافت است، محقق است؛ زیرا همه اسمای الهی را خدا به خلیفه‌اش که انسان کامل است، داد.
آنچه را که شما در دعای سحر به نحو بالذات و استقلال درباره خدا سراغ دارید، به نحو تبع و عرض در خلیفةالله، علی بن ابی‌طالب(ع) می‌یابید.

آشنایی با راههای آسمان
وقتی به سخنان خلیفة‌الله، علی بن ابی‌طالب(ع) مراجعه می‌کنید، می‌بینید او شجاعتش را در این نمی‌داند که عمرو بن عبدود و مانند آن را به خاک انداخت، او شهامتش را در علم و عمل دیگری می‌داند. آنجا که بخواهد خود را معرفی کند، با این بیان ذکر می‌کند که: «سَلُونِی قَبلَ أَن تَفقِدُونِی فَلَأَنَا بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعلَمُ مِنِّی بِطُرُقِ الأَرضِ؛(1) از من پرسید قبل از آنکه مرا از دست دهید. من به راههای آسمان داناترم از راههای زمین.» هر چه خواستید از من بپرسید. این یک تحدّی جهانی است؛ این حرف را غیر علی(ع) هیچ کس نگفت، مگر اینکه رسوا شد. و از غیر خلیفة الله هم ساخته نیست که چنین تحدی کند.
فرمود: «راههای آسمانی را من بهتر از راههای زمینی بلدم.» منظور از این آسمان همان است که به روی مؤمنین باز است و به چهره کافران بسته است؛ نه این آسمان نجومی و ریاضی! این آسمانی که فرمود: «لاَ تُفَتَّحُ لَهُم أَبوابُ السَّمَاءِ»؛(2) «دربهای آسمان بر آنان (کفّار) گشوده نمیشود.» نه این آسمان مادی که هم اکنون سفینه‌ها مرتب در ترددند! فرمود: آن آسمانی که درش هرگز به روی کافر باز نمی‌شود، من راههای آن آسمانها را بهتر از راههای زمینی بلدم. چون یک انسان ملکوتی، ملکوتش قوی‌تر از ملک است؛ برای اینکه ملکوت قوی‌تر از ملک است.

علم علوی
حرف علی(ع) خیلی رساست؛ فرمود: «هر چه می‌خواهید از من بپرسید. «فَوَ الَّذِی نَفسِی بِیَدِهِ لَا تَسأَلُونِی عَن شَی‏ءٍ فِیمَا بَینَکُم وَ بَینَ السَّاعَةِ وَ لَا عَن فِئَةٍ تَهدِی مِائَةً وَ تُضِلُّ مِائَةً إِلَّا أَنبَأتُکُم بِنَاعِقِهَا وَ قَائِدِهَا وَ سَائِقِهَا؛ به خدایی که جانم در دست اوست، سؤال نمی‌کنید از چیزی در مورد آنچه که میان شما تا روز قیامت است و گروهی که صد نفر [عده‌ای] را هدایت یا گمراه می‌کنند مگر آنکه من از دعوت کننده آنان و رهبرشان و سوق دهنده‌شان، شما را آگاه می‌کنم.» (10) قسم به ذات کسی که جان علی در دست اوست؛ حوادث الان تا روز قیامت را هر چه بپرسید، علی بلد است.
احزاب و گروه‌ها که مایه هدایت عده‌ای و گمراهی یک عده‌ای هستند، من می‌دانم رهبرانشان کیست، سائقشان کیست، قائدشان کیست، دنباله کننده کیست، جلو رونده کیست؛ همه را بلدم. این حرف را در حضور دوست و دشمن گفت؛ احدی انکار نکرد! و دوست و دشمن هم این را نقل کردند. این علی است!!

اقامه قرآن و عترت وصیت علی(ع)
علی(ع) در وصیتش گذشته از دستور به تقوا، همان بیان رسول گرامی را گوشزد کرد و فرمود: «وصیّتم درباره خدا «توحید» است، و درباره رسول گرامی «حفظ سنت» اوست. بعد فرمود: «أَقِیمُوا هَذَینِ العَمُودَینِ وَ أَوقِدُوا هَذَینِ المِصبَاحَین‏؛(20) «این دو عمود را به پادارید و این دو چراغ را روشن نگه دارید.» فرمود: ‌این دو عمود و دو چراغ؛ عمود قرآن و عمود عترت را، چراغ قرآن و چراغ عترت را روشن کنید و افروخته نگه بدارید. اینها هر دو عمودند، هر دو چراغند.

http://www.zitova.ir/index.aspx?siteid=68&pageid=15031&newsview=80673   منبع :