غدیر از علی(ع) است، نه علی(ع) از غدیر

 غدیر در نگاه مقام معظم رهبری

زنده‏ نگهداشتن غدیر برای چیست؟

  زنده نگه‏داشتن این عید، نه برای این است که چراغانی بشود و قصیده‏ خوانی بشود و مداحی بشود، این‏ها خوب است، اما مسأله این نیست. مسأله این است که به ما یاد بدهند که چطور باید تبعیت کنیم، به ما یاد بدهند که غدیر منحصر به آن زمان نیست، غدیر در همه اعصار باید باشد و روشی که حضرت امیر(ع) در این حکومت پیش گرفته است، باید روش ملت‏ها و دست‏اندرکاران باشد.

  غدیر از علی(ع) است، نه علی(ع) از غدیر:

  مسأله غدیر، مسأله‏ای نیست که به‏نفسه برای حضرت امیر(ع) یک مسأله‏ای (را) پیش بیاورد، حضرت امیر(ع) مسأله غدیر را ایجاد کرده است. آن وجود شریف که منبع همه جهات بوده است، موجب این شده است که غدیر پیش بیاید. غدیر برای ایشان ارزش ندارد، آن که ارزش دارد، خود حضرت است که دنبال آن ارزش، غدیر آمده است. خدای تبارک و تعالی که ملاحظه فرموده است که در بشر بعد از رسول الله(ص) کسی نیست که بتواند عدالت را به آن طوری که باید انجام بدهد، (از این‏رو) رسول الله(ص) را مأمور می‏کند که این شخص را - که قدرت این معنا را دارد که عدالت را به تمام معنا در جامعه ایجاد کند و یک حکومت الهی داشته باشد - نصب کن.

  نصب حضرت امیر(ع)به خلافت این‏طور نیست که از مقامات معنوی حضرت باشد، مقامات معنوی حضرت و مقامات جامع او این است که غدیر پیدا بشود و این‏که در روایات ما و از آن زمان تا حالا، آن‏قدر از غدیر تجلیل کرده ‏اند، نه از باب این (است) که حکومت، یک مسأله‏ای است، حکومت (در نظر حضرت)، آن است که (ایشان) به ابن ‏عباس می‏گوید: به‏ قدر این کفشِ بی‏ قیمت هم پیش من نیست، آن‏که هست، اقامه عدل است. بنابراین، این‏که ما حدیث غدیر را (این‏طور) حساب کنیم که می‏خواهد یک معنویت یا یک شأنی را برای حضرت امیر(ع) درست کند، (صحیح) نیست. حضرت امیر(ع) است که غدیر را به وجود آورده است.

بشریت، حکومت پنج‌ساله‌ی امیرالمومنین را هرگز فراموش نخواهد کرد:

امامت، یعنی همان اوج معنای مطلوب اداره‌ی جامعه در مقابل انواع و اقسام مدیریتهای جامعه که از ضعفها و شهوات و نخوت و فزون‌طلبی انسانی سرچشمه می‌گیرد. اسلام شیوه و نسخه‌ی امامت را به بشریت ارائه می‌کند؛ یعنی این‌که یک انسان، هم دلش از فیض هدایت الهی سرشار و لبریز باشد، هم معارف دین را بشناسد و بفهمد - یعنی راه را درست تشخیص دهد - هم دارای قدرت عملکرد باشد - که «یا یحیی خذ الکتاب بقوة» - هم جان و خواست و زندگی شخصی برایش حائز اهمیت نباشد؛ اما جان و زندگی و سعادت انسانها برای او همه چیز باشد؛ که امیرالمؤمنین در کمتر از پنج سال حکومت خود، این را در عمل نشان داد. شما می‌بینید که مدت کوتاه کمتر از پنج سال حکومت امیرالمؤمنین، به عنوان یک نمونه و الگو و چیزی که بشریت آن را هرگز فراموش نخواهد کرد، در طول قرنها همچنان می‌درخشد و باقی مانده است. این نتیجه‌ی درس و معنا و تفسیر واقعه‌ی غدیر است.
بیانات در اجتماع بزرگ زائران و مجاوران حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در روز عید سعید غدیر خم،   12/12/1380       

http://www.khabaronline.ir/detail/255425 /

http://www.zitova.ir/

http://namazjomehkhaf.blogfa.com/post-209.aspx

منابع :