تو هيچي نميشي......

پرونده اش را زیر بغلش گذاشتند و بیرونش کردند ...

ناظم با رنگ قرمز و چهره برافروخته فریاد کشید : 

بهت گفته باشم ، تو هیچی نمی شی ، هیچی 

مجتبی نگاهی به همکلاسی هایش انداخت ، 

آب دهانش را قورت داد 

خواست چیزی بگوید اما ، سرش را پایین انداخت و رفت

برگه مجتبی ، دست به دست بین معلم ها می گشت

اشک و خنده دبیران در هم آمیخته بود 

امتحان ریاضی ثلث اول : 

سئوال : یک مثال برای مجموعه تهی نام ببرید 

جواب : مجموعه آدم های خوشبخت فامیل ما 

سئوال : عضو خنثی در جمع کدام است ؟ 

جواب : حاج محمود آقا ، شوهر خاله ریحانه 

که بود و نبودش در جمع خانواده هیج تاثیری ندارد 

و گره ای از کار هیچ کس باز نمی کند 

سئوال : خاصیت تعدی در رابطه ها چیست ؟

جواب : رابطه ای است که موجب پینه دست پدرم 

بیماری لاعلاج مادرم و گرسنگی همیشگی ماست 

معلم ریاضی اشکش را با گوشه برگه مجتبی پاک کرد و ادامه داد 

سئوال : نامساوی را تعریف کنید

جواب : نامساوی یعنی ، یعنی ، رابطه ما با آنها ، از مابهتران

اصلا نامساوی که تعریف و تمجید ندارد ، الهی که نباشد 

سئوال : خاصیت بخش پذیری چیست ؟ 

جواب : همان خاصیت پول داری است آقا 

که اگر داشته باشی در بخش بیمارستان پذیرش می شوی

و گرنه مثل خاله سارا بعد از جواب کردن بیمارستان تو راه خانه فوت می کنی 

سئوال : کوتاه ترین فاصله بین دو نقطه چه خطی است ؟ 

جواب : خط فقر ، که تولد لیلا ، خواهرم را ، سریعا به مرگش متصل کرد 

برگه در این نقطه کمی خیس بود و غیر خوانا ، 

که شاید اثر قطره اشک مجتبی بود 

معلم ریاضی ، ادامه نداد برگه را تا کرد ، بوسید و در جیبش گذاشت

مجتبی دم در حیاط مدرسه رسیده بود ،

برگشت با صدای لرزانش فریاد زد

آقا اجازه : گفتید هیچی نمی شیم ؟ هیچی ؟

بعد عقب عقب رفت ، در حیاط را بوسید

و پشت در گم شد............