درباره من

نشسته بودم و در اندیشه تو، در سرنوشت تنهایی خود، در ظلمت آن سوی آفتاب، تنها، بیخدا، بیتو، بی خویش!چه میدانم چند ساعت؟ چند شب؟ چند ماه؟
دل لبریز از درد! با نگاه های خسته، پهنه شگفت آسمان سرد و خالی را نگریستم چنانکه گویی کسی از اعماق درونم ناله برداشته است، شنیدم که میگویم:
دریغ! در سراسر این آفرینش بزرگ، در همه این بهشت آباد، در این
صحراها و دریاها و چشمه سارها و نهرها و بارانها برای دل من، برای کام تشنه
آرزوی من، برای آفریدن تو ... چه بگویم«؟‌  

درج شده در تاریخ ۹۷/۰۲/۱۱ ساعت 22:06

کاربران آنلاین (1)

کاکتوس